Gratuluję zwycięzcom.
Cieszę się,że mogłam uczestniczyć w konkursie, a Tobie Mój Aniele dedykuje mój wpis. Kocham Cię.

Gratuluję zwycięzcom.
Cieszę się,że mogłam uczestniczyć w konkursie, a Tobie Mój Aniele dedykuje mój wpis. Kocham Cię.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Agnieszka Żelazna
Zireael
anin
rude-magic
Piotr

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Agnieszka Żelazna
Zireael
anin
rude-magic
Piotr

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Będąc na studiach dorabiałem na budowach i tam spotkałem murarza. Jak każdy student uważałem że wiem wszystko ale jak raz zadałem temu murarzowi pytanie o podkład pod mur i usłyszałem wykład łącznie r równaniami chemicznymi, co z czym reaguje i z czym się łączy to szczęka mi opadła. Ta rozmowa nauczyła mnie uważnie słuchać każdego i szanować każdego na każdym stanowisku

Będąc na studiach dorabiałem na budowach i tam spotkałem murarza. Jak każdy student uważałem że wiem wszystko ale jak raz zadałem temu murarzowi pytanie o podkład pod mur i usłyszałem wykład łącznie r równaniami chemicznymi, co z czym reaguje i z czym się łączy to szczęka mi opadła. Ta rozmowa nauczyła mnie uważnie słuchać każdego i szanować każdego na każdym stanowisku

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Będę bardzo nudna!
Do mojej pierwszej pracy na etacie przyszłam w wieku 26 lat. Byłam zbuntowana. Pozjadalam wszystkie rozumy. W dodatku byłam córką dyrektora.
Mieszanka wybuchowa.
Trudno mnie było okiełznać.
Nie chciałam przyswajać wiedzy i jeszcze uważałam, że moja jest wystarczająca.
Mimo to doswiadczenie jakiego nabyłam przez 10 lat pracy to najlepsze co mnie spotkało. Dzięki mojej kierowniczce. Wspaniałej kobiecie! Wspaniałej nauczycielce, która jakby mimochodem wtlaczala we mnie tą wiedzę.
Dziś do wielu ludzi, moich pracowników, przełożonych powtarzam ile zawdzięczam tej kobiecie.
Dziękuję.

Będę bardzo nudna!
Do mojej pierwszej pracy na etacie przyszłam w wieku 26 lat. Byłam zbuntowana. Pozjadalam wszystkie rozumy. W dodatku byłam córką dyrektora.
Mieszanka wybuchowa.
Trudno mnie było okiełznać.
Nie chciałam przyswajać wiedzy i jeszcze uważałam, że moja jest wystarczająca.
Mimo to doswiadczenie jakiego nabyłam przez 10 lat pracy to najlepsze co mnie spotkało....

Jedno z ciekawszych spotkań, jakich doświadczyłam, odbyło się około 300 kilometrów od mojego rodzinnego miasta. Siedziałam zmęczona po koncercie, czekałam na koleżanki, przecież umówiłyśmy się w tym miejscu. Chłopak przechodzący obok, widząc moją minę, rzucił w moją stronę, żebym się uśmiechnęła, bo życie jest piękne. To był mój pierwszy Woodstock i jest to jeden z powodów, dla którego lubię tam wracać.

Jedno z ciekawszych spotkań, jakich doświadczyłam, odbyło się około 300 kilometrów od mojego rodzinnego miasta. Siedziałam zmęczona po koncercie, czekałam na koleżanki, przecież umówiłyśmy się w tym miejscu. Chłopak przechodzący obok, widząc moją minę, rzucił w moją stronę, żebym się uśmiechnęła, bo życie jest piękne. To był mój pierwszy Woodstock i jest to jeden z powodów,...

Z moim "Niemężem" bardzo lubimy podróże. Te dłuższe, urlopowe, jak i te krótkie, szybkie. Te dłuższe, owszem planujemy ... aczkolwiek zdarzało się nam zmienić miejsce podróży już w drodze. Tych krótkich prawie nigdy nie planujemy ... jedziemy przed siebie i zazwyczaj droga nas prowadzi.
To właśnie On nauczył mnie podróży, rozmowy i poznawania ciekawych miejsc. Uwielbiam wyobrażać sobie ludzi zamieszkujących np zamek. Potrafimy stworzyć niesamowitą historię do miejsca, które odkryjemy. Nie ważne czy są to ruiny zamku, czy stary domek przy lesie, na końcu świata. Spotykając mojego mężczyznę, nie przepuszczałam, że to On nauczy mnie spontanicznego, niewymuszonego uśmiechu i radości z poznawania nowych miejsc. Odkrywamy razem zarówno świat nas otaczający, jak i ten nasz prywatny. Nie potrzebujemy kredek do koloryzowania rzeczywistości ... wystarczy nam ramię i uśmiech drugiej osoby, żeby móc powiedzieć "świat jest piękny". Możemy razem śmiać się i smucić, zachwycać i wzruszać i nie ważne, czy jesteśmy na balkonie naszego mieszkania, czy tysiąc kilometrów od domu, najważniejsze to dostrzec i docenić to co jest w zasięgu ręki.

Z moim "Niemężem" bardzo lubimy podróże. Te dłuższe, urlopowe, jak i te krótkie, szybkie. Te dłuższe, owszem planujemy ... aczkolwiek zdarzało się nam zmienić miejsce podróży już w drodze. Tych krótkich prawie nigdy nie planujemy ... jedziemy przed siebie i zazwyczaj droga nas prowadzi.
To właśnie On nauczył mnie podróży, rozmowy i poznawania ciekawych miejsc. Uwielbiam...

Przed Wigilią byliśmy z chłopakiem na zakupach w Smyku. Przy półce z misiami natrafiliśmy na panią, która od razu się nami zainteresowała. Podczas gdy wybieraliśmy pluszaka, stała nieopodal niby to oglądając zabawki, ale widać było, że chce nas zaczepić. Wreszcie zebrała się na odwagę i podeszła. Opowiedziała, jak to już kwadrans przegląda te wszystkie misie i poradziła, żebyśmy zwracali uwagę na oczy, bo są krzywo przyszyte. Podziękowaliśmy jej i zgodnie z zaleceniem zaczęliśmy się baczniej przyglądać maskotkom, gdy tymczasem po chwili pani znów podeszła i powiedziała, że jeśli chcielibyśmy kupić brązowego misia, to widziała jeszcze jednego na drugim końcu sklepu i jeżeli się pospieszymy, to zdążymy go upolować. Ponownie dziękując, udaliśmy się we wskazanym kierunku i rzeczywiście, zakopany pod stertą różowych i niebieskich misiów, czekał na nas ostatni jasnobrązowy. Pani ni stąd ni zowąd znalazła się przy nas i z zakłopotanym uśmiechem przeprosiła, że nas tak cały czas zaczepia, ale że się jej spodobaliśmy. Zapytała, ile czasu jesteśmy razem i ucięliśmy sobie krótką pogawędkę. Zapłaciwszy za zakupy, spotkaliśmy gadatliwą panią po raz ostatni przy wyjściu. Powiedziała wtedy, że widać, że jesteśmy szczęśliwi i że ma nadzieję, że zobaczymy się znowu za kilka lat. Dziś uważam to spotkanie za okrutny żart od losu, bo zaledwie miesiąc później chłopak zostawił mnie dla innej, a zapamiętane zdanie: „Widać, że jesteście szczęśliwi” przypomina mi o kruchości i nietrwałości uczuć.

Przed Wigilią byliśmy z chłopakiem na zakupach w Smyku. Przy półce z misiami natrafiliśmy na panią, która od razu się nami zainteresowała. Podczas gdy wybieraliśmy pluszaka, stała nieopodal niby to oglądając zabawki, ale widać było, że chce nas zaczepić. Wreszcie zebrała się na odwagę i podeszła. Opowiedziała, jak to już kwadrans przegląda te wszystkie misie i poradziła,...