Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

KsiazkowaDusza
Only_WiLLem
mika
taliana
Viola

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

KsiazkowaDusza
Only_WiLLem
mika
taliana
Viola

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Najłatwiej być sobą i taka jestem. Nie udaję kogoś, kim nie jestem. Słono czasem trzeba zapłacić za szczery i bezpośredni stosunek do ludzi! Podziwiam "ludzkie kameleony". Prawda zawsze dogoni nawet najmniejszą obłudę i pozoranctwo. Nabieramy się na fałszywe zachowania. Niestety. Rozczarowania bywają gorzkie.

Najłatwiej być sobą i taka jestem. Nie udaję kogoś, kim nie jestem. Słono czasem trzeba zapłacić za szczery i bezpośredni stosunek do ludzi! Podziwiam "ludzkie kameleony". Prawda zawsze dogoni nawet najmniejszą obłudę i pozoranctwo. Nabieramy się na fałszywe zachowania. Niestety. Rozczarowania bywają gorzkie.

Wydaje mi się, że w każdej roli można się odnaleźć, byle tylko pozostać sobą. W końcu ludzie, z którymi przebywamy, lubią nas, akceptują, kochają za to jakimi jesteśmy. Przyjmowanie masek na dłuższą metę się nie opłaca. Bardzo ważne i doceniane jest to, by być sobą, człowiekiem autentycznym i szczerym, i nikogo nie udawać. Ja sama jestem osobą, która ma cięty język. Nieraz mi to pomaga, nieraz przeszkadza, ale nie będę się zmieniać i udawać potulnej, szarej myszki, by się przypodobać innym lub coś zyskać w danej chwili. Gdy się jest sobą, ludzie lubią mnie za to kim jestem, a nie kim nie jestem. Na dłuższą metę takie udawanie byłoby dla mnie męczące, powiększałoby stres, bo myślałabym o tym, jak grać, zamiast mówić szczerze, co myślę. Uważam, że każdy człowiek, który ma szacunek do siebie, nie będzie ukrywał swojego "prawdziwego" ja ani swoich poglądów, choćby były całkiem skrajne niż innych. To nie jest łatwa umiejętność, ale bardzo cenna. Dzięki temu nasza pewność siebie wzrasta i nasz szacunek do siebie jest znacznie wyższy, a wtedy także inni będą nas również szanować. Jeżeli nie, to znaczy, że nie są warci naszej uwagi i poświęcenia im czasu. Każdy z nas jest osobą indywidualną i to czyni nas interesującym.

Wydaje mi się, że w każdej roli można się odnaleźć, byle tylko pozostać sobą. W końcu ludzie, z którymi przebywamy, lubią nas, akceptują, kochają za to jakimi jesteśmy. Przyjmowanie masek na dłuższą metę się nie opłaca. Bardzo ważne i doceniane jest to, by być sobą, człowiekiem autentycznym i szczerym, i nikogo nie udawać. Ja sama jestem osobą, która ma cięty język. Nieraz...

Wydaje mi się, że w każdej roli można się odnaleźć, byle tylko pozostać sobą. W końcu ludzie, z którymi przebywamy, lubią nas, akceptują, kochają za to jakimi jesteśmy. Przyjmowanie masek na dłuższą metę się nie opłaca. Bardzo ważne i doceniane jest to, by być sobą, człowiekiem autentycznym i szczerym, i nikogo nie udawać. Ja sama jestem osobą, która ma cięty język. Nieraz mi to pomaga, nieraz przeszkadza, ale nie będę się zmieniać i udawać potulnej, szarej myszki, by się przypodobać innym lub coś zyskać w danej chwili. Gdy się jest sobą, ludzie lubią mnie za to kim jestem, a nie kim nie jestem. Na dłuższą metę takie udawanie byłoby dla mnie męczące, powiększałoby stres, bo myślałabym o tym, jak grać, zamiast mówić szczerze, co myślę. Uważam, że każdy człowiek, który ma szacunek do siebie, nie będzie ukrywał swojego "prawdziwego" ja ani swoich poglądów, choćby były całkiem skrajne niż innych. To nie jest łatwa umiejętność, ale bardzo cenna. Dzięki temu nasza pewność siebie wzrasta i nasz szacunek do siebie jest znacznie wyższy, a wtedy także inni będą nas również szanować. Jeżeli nie, to znaczy, że nie są warci naszej uwagi i poświęcenia im czasu. Każdy z nas jest osobą indywidualną i to czyni nas interesującym.

Wydaje mi się, że w każdej roli można się odnaleźć, byle tylko pozostać sobą. W końcu ludzie, z którymi przebywamy, lubią nas, akceptują, kochają za to jakimi jesteśmy. Przyjmowanie masek na dłuższą metę się nie opłaca. Bardzo ważne i doceniane jest to, by być sobą, człowiekiem autentycznym i szczerym, i nikogo nie udawać. Ja sama jestem osobą, która ma cięty język. Nieraz...

logopedy-żeby min. udowodnić nieprawdziwość przysłowia dzieci i ryby głosu nie mają

logopedy-żeby min. udowodnić nieprawdziwość przysłowia dzieci i ryby głosu nie mają

Każda z ról, którą w życiu gramy
ważna, jednak wtedy, gdy maskę
odrzucamy-

wśród wielu kreacji mnie najbliższa
jest rola pracownika- wtedy tylko
wiem

co mam wykonywać, jak działać bez
strachu, z góry narzucony dzień
i pula nagród-

rola to tchórzliwa, jednak bez
maski- daje mi komfort, którego
nie chcę stracić

Każda z ról, którą w życiu gramy
ważna, jednak wtedy, gdy maskę
odrzucamy-

wśród wielu kreacji mnie najbliższa
jest rola pracownika- wtedy tylko
wiem

co mam wykonywać, jak działać bez
strachu, z góry narzucony dzień
i pula nagród-

rola to tchórzliwa, jednak bez
maski- daje mi komfort, którego
nie chcę stracić

Owe "maski" jak nazywamy odgrywane przez nas role, zostały wykształcone przez społeczeństwo w którym żyjemy. By móc przebywać z innymi ludźmi, musimy narzucać sobie jakieś normy. Nawet "u siebie" człowiek nie do końca może te normy odrzucić.
Dlatego wolna czuję się jedynie we własnej głowie, z własnymi myślami. Jak i również kiedy coś tworzę. Mogę wtedy poczuć się sobą, choć nikt tego nie widzi. To co napiszą bądź narysuję zostanie odczytane w innym kontekście. Tylko dla mnie pozostanie w pełni zrozumiałe.

Owe "maski" jak nazywamy odgrywane przez nas role, zostały wykształcone przez społeczeństwo w którym żyjemy. By móc przebywać z innymi ludźmi, musimy narzucać sobie jakieś normy. Nawet "u siebie" człowiek nie do końca może te normy odrzucić.
Dlatego wolna czuję się jedynie we własnej głowie, z własnymi myślami. Jak i również kiedy coś tworzę. Mogę wtedy poczuć się sobą,...

Jestem sobą! Jeżeli się to komuś nie podoba, to fora ze dwora!
Tak w skrócie można powiedzieć o wcielaniu się w różne role...
Każdy z nas jest inny, każdy ma inne cechy charakteru, każdy lubi coś innego. Ale czy żyjąc wcielamy się w jakieś role? Uważam, że wykonujemy zadania, które ktoś postawił na naszej drodze lub sami je sobie wybraliśmy. Bycie pracownikiem, matką, przyjaciółką to nie rola, to część naszego życia i tu nie powinno się udawać kogoś kim się nie jest.

Jestem sobą! Jeżeli się to komuś nie podoba, to fora ze dwora!
Tak w skrócie można powiedzieć o wcielaniu się w różne role...
Każdy z nas jest inny, każdy ma inne cechy charakteru, każdy lubi coś innego. Ale czy żyjąc wcielamy się w jakieś role? Uważam, że wykonujemy zadania, które ktoś postawił na naszej drodze lub sami je sobie wybraliśmy. Bycie pracownikiem, matką,...

Najlepiej czuję się w roli Super Bohatera Przeganiającego Potwory zamieszkałe szafę w pokoju mojej córki. Walka ze wspomnianymi potworami oczywiście zawsze kończy się moim zwycięstwem, a nagrodą jest wdzięczny przytulak od córki. Bardzo dobrze czuję się w tej roli, to uczucie, wiedza, że w oczach dziecka jest się wszechmocnym, najmądrzejszym i najsilniejszym jest bezcenna.

Najlepiej czuję się w roli Super Bohatera Przeganiającego Potwory zamieszkałe szafę w pokoju mojej córki. Walka ze wspomnianymi potworami oczywiście zawsze kończy się moim zwycięstwem, a nagrodą jest wdzięczny przytulak od córki. Bardzo dobrze czuję się w tej roli, to uczucie, wiedza, że w oczach dziecka jest się wszechmocnym, najmądrzejszym i najsilniejszym jest bezcenna.

W życiu pełnię różne role- od pracownika po przyjaciela i bardzo je lubię, choć czasem naprawdę dają mi w kość. Przecież nie za każdym razem możemy być najlepszą wersją swojego aktualnego wcielenia! Moją ulubioną rolą jest jednak ja-odludek! Ten, który czasem zamknie się w pokoju na długie godziny, a nawet dni, żeby zaburzyć się bez końca we wciągającej lekturze, ten, który może godzinami siedzieć samotnie w kawiarni i delektować się kawą i ciastkiem czekoladowym, obserwując przy tym ludzi, ten, który czasem nie odpowie na „dzień dobry”, nie dlatego, że nie chce, ale dlatego, że po prostu chodzi z połową myśli w chmurach… Rola ta odpowiada mi najbardziej, ponieważ jestem w niej w pełni w swojej strefie komfortu! Powiecie na pewno, że przecież to nic dobrego, że życie polega na tym, aby nie toczyło się właśnie w tej strefie… Ja jednak jestem innego zdania- uważam, że każdy powinien znaleźć swoje wcielenie, które lubi najbardziej i powinien spędzać w nim jak najwięcej czasu! Życie to nie przekraczanie strefy komfortu, a właśnie znalezienie jej i umiejętne wykorzystywanie! Inne swoje role powinniśmy traktować z przymrużeniem oka- szanować je i cieszyć się z nich, ale nie wykorzystywać całej energii na to, aby być kimś, kim nie jesteśmy!

W życiu pełnię różne role- od pracownika po przyjaciela i bardzo je lubię, choć czasem naprawdę dają mi w kość. Przecież nie za każdym razem możemy być najlepszą wersją swojego aktualnego wcielenia! Moją ulubioną rolą jest jednak ja-odludek! Ten, który czasem zamknie się w pokoju na długie godziny, a nawet dni, żeby zaburzyć się bez końca we wciągającej lekturze, ten, który...