Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Razher
Aradeth
hinori
michu30
Cantata

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Razher
Aradeth
hinori
michu30
Cantata

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Najstraszniejszym potworem jest Ciemność Której Nie Można Rozjaśnić. Pojawia się najczęściej wtedy, kiedy najbardziej potrzebujemy światła. Kiedy jest awaria prądu, gasną źródła światła, całe osiedle pogrąży się w mroku. Nagle okazuje się, że latarka w najnowszym smartfonie nie działa (albo w ogóle telefon padł), a nigdzie pod ręką nie ma tradycyjnej. Wszelkie zdobycze techniki zawodzą, a nigdzie w domu nie ma świeczki ani zapałek. Zostajemy w ciemności, która powoli zacieśnia się dookoła nas. Tracimy oddech. I chociaż powtarzamy sobie, że to tylko chwilowe, zaraz naprawią awarię i prąd wróci to coś w naszej głowie mówi, że tak nie będzie i ta ciemność zostanie dookoła nas na zawsze. Wręcz czujemy dotyk mroku, który nas otacza i który chce nas wciągnąć do swojej krainy. Po omacku szukamy bezpiecznego miejsca, w którym moglibyśmy się ukryć, które mogłoby nas ochronić przed wszechogarniającą ciemnością. Potykamy się i przewracamy w drodze do naszej bezpiecznej przystani. Dla jednych będzie to schowanie się pod kołdrą, dla jeszcze innych ukrycie głowy w ramionach ukochanej osoby. Miejsce, w którym czujemy się bezpiecznie ma takie magiczne właściwości, że wszystko co złe zostaje za magiczną barierą. Ciemność, chociaż nadal jest dookoła, nie ma nad nami władzy. Oddychamy z ulgą. Żadne potwory nie mają do nas dostępu.
Oczywiście, jeżeli tylko schowaliśmy stopy pod kołdrą, bo w innym wypadku nie gwarantuję bezpieczeństwa.

Najstraszniejszym potworem jest Ciemność Której Nie Można Rozjaśnić. Pojawia się najczęściej wtedy, kiedy najbardziej potrzebujemy światła. Kiedy jest awaria prądu, gasną źródła światła, całe osiedle pogrąży się w mroku. Nagle okazuje się, że latarka w najnowszym smartfonie nie działa (albo w ogóle telefon padł), a nigdzie pod ręką nie ma tradycyjnej. Wszelkie zdobycze...

Dwie pary czarne oczu zlewały się z ciałem stwora a pomarszczona twarz pomagała ukryć je jeszcze bardziej. W miejscu nosa posiadał ostry rug, idealnie pasujący do równie ostrych zębów, wielu wieży, że służą do zwabiania partnerki. Prawda jest inna mają na celu okaleczać ofiarę aby im nie uciekła wystarczy jedno kłapnięcie paszczą a człowiek już nigdy nie pobiega.
Szpony ostre niczym brzytwy, długie ramiona i chwytny ogon pomagały w łapaniu pożywienia, a mocny uchwyt nie pozwalał mu umknąć. Ciemne futro znajdujące się na plecach bestii idealnie zlewało się z mrokiem nocy, okrywając potwora niczym peleryna, resztę ciała pokrywały łuski. Długie nogi zakończone były trzema palcami, na których potwór stąpał lekko i bezdźwięcznie.
W miejscu w którym normalnie znajdował się żołądek i płuca znajdowała się dziura. Zwieńczona kościami uformowane na podobieństwo kraty. Powód tego stanu był prosty, miały na celu utrzymać zdobycz przy życiu do póki układ trawienny potwora nie wykończy ofiary. Nieszczęśnika którego bestia dopadła czekała długa i męcząca śmierć. Otwór w ciele z wolna zamykał się odcinając dostęp powietrza a kwas wypełniał powstałą komorę. Zanim jednak męczennik pożegnał się z tym padołem mijało kilka dni powolnego rozkładu w zbierającej się w potworze substancji. Co szczęśliwsi zostali pożarci przez młode które rozrywały człowieka na strzępy albo posłużyli do dekoracji gniazda.
Więc jeżeli ciemną nocą nie śpisz smacznie pod kołderką lepiej uważaj bestia już się na ciebie czai.

Dwie pary czarne oczu zlewały się z ciałem stwora a pomarszczona twarz pomagała ukryć je jeszcze bardziej. W miejscu nosa posiadał ostry rug, idealnie pasujący do równie ostrych zębów, wielu wieży, że służą do zwabiania partnerki. Prawda jest inna mają na celu okaleczać ofiarę aby im nie uciekła wystarczy jedno kłapnięcie paszczą a człowiek już nigdy nie pobiega.
Szpony...

Potwory.Istoty wyglądające przerażająco tak jak i groźnie... niektóre mają skrzydła, ogony i tym podobne. Paranienormalne części ciała lub cechy charakteru. Lecz są też i dobre potwory... Jest nim mój przerażający potwór... Ma nastaraszone uszy ,które wszystko słyszą... nawet najcichszy szept,puszysty ogonek ,który się merda nieopanowanie oraz niesamowicie straszne oczy na świecie, które mogą wywiercić w tobie dziurę od tego patrzenia ... królik który nie daje mi spać(!)... Ale i tak to kocham.

Potwory.Istoty wyglądające przerażająco tak jak i groźnie... niektóre mają skrzydła, ogony i tym podobne. Paranienormalne części ciała lub cechy charakteru. Lecz są też i dobre potwory... Jest nim mój przerażający potwór... Ma nastaraszone uszy ,które wszystko słyszą... nawet najcichszy szept,puszysty ogonek ,który się merda nieopanowanie oraz niesamowicie straszne oczy na...

Potwory.Istoty wyglądające przerażająco tak jak i groźnie... niektóre mają skrzydła, ogony i tym podobne. Paranienormalne części ciała lub cechy charakteru. Lecz są też i dobre potwory... Jest nim mój przerażający potwór... Ma nastaraszone uszy ,które wszystko słyszą... nawet najcichszy szept,puszysty ogonek ,który się merda nieopanowanie oraz niesamowicie straszne oczy na świecie, które mogą wywiercić w tobie dziurę od tego patrzenia ... królik który nie daje mi spać(!)... Ale i tak to kocham.

Potwory.Istoty wyglądające przerażająco tak jak i groźnie... niektóre mają skrzydła, ogony i tym podobne. Paranienormalne części ciała lub cechy charakteru. Lecz są też i dobre potwory... Jest nim mój przerażający potwór... Ma nastaraszone uszy ,które wszystko słyszą... nawet najcichszy szept,puszysty ogonek ,który się merda nieopanowanie oraz niesamowicie straszne oczy na...

Najstraszniejszym moim zdaniem potworem jest Głodzigo. To taki potwór, który z wyglądu przypominałby goryla połączonego z jamnikiem szorstkowłosym, gdyby tylko nie fakt, że bliżej mu do hipopotama z blond mopem na głowie. Głodzigo jak sama nazwa wskazuje cechuje się niewysłowionym apetytem, pożera wszystko co tylko znajdzie się w zasięgu jego krótkich krągłych rączek, które przypominają ręce tyranozaura, ale zamiast trzech palców ma pięć. Żerując wydaje przeciągłe, gardłowe podchrumkiwania i nawoływania które według nielicznych świadków, których ktoś postanowił jednak dopytać, brzmią mniej więcej jak źryćdajololeihu, ale na ogół nie byli to zbyt poważni świadkowie. Jeden dużo pił, a drugi powiedziałby wszystko, byleby tylko ktoś coś o nim napisał. W każdym razie absolutnie nie należy drażnić Głodzigo, szczególnie jeżeli w okolicy nie ma nic co mógłby poźreć, bo zdenerwowany zachowuje się jak bardzo głodna Magda Gessler, zmuszona do jedzenia w kiepskiej wegańskiej restauracji. Jeżeli znajdziemy się w takiej sytuacji i Głodzigo bardzo się poddenerwuje trzeba absolutnie krzyczeć na cały głos hasła głoszące niską wartość spożywczą własnego ciała, szczególnie polecam takie wyrażenia jak: „Mam niska zawartość tłuszczu.”, „Tylko naturalne składniki”, „W połączeniu z żółtym serem smakuję jak brokuł”. Może się zdarzyć, że to nie pomoże, ale zawsze warto próbować, bo atakujący Głodzigo potrafi turlać się z zawrotną szybkością nienajnowszego roweru. Uważajcie.

Najstraszniejszym moim zdaniem potworem jest Głodzigo. To taki potwór, który z wyglądu przypominałby goryla połączonego z jamnikiem szorstkowłosym, gdyby tylko nie fakt, że bliżej mu do hipopotama z blond mopem na głowie. Głodzigo jak sama nazwa wskazuje cechuje się niewysłowionym apetytem, pożera wszystko co tylko znajdzie się w zasięgu jego krótkich krągłych rączek, które...

Ulkusy, to stworzenia, które straszą człowieka we śnie. Poruszają się tylko nocą, i tylko nocą można je zobaczyć. Wyglądem przypominają małego człowieczka, który chodzi na grubych i owłosionych nóżkach. Głowy mają nie proporcjonalnie większe do reszty ciała. Ich głowa jest zgniłozielona i jest pełna obwisłej skóry, przez którą aż ciarki człowieka przechodzą. Nie mają włosów na głowie, lecz zdarzają się osobniki, które je posiadają. Wtedy ich włosy są rzadkie, długie i sztywne. Mieszkają pod ziemią i boją się światła oraz miodu, gdyż jest on słodki , co stanowi ich przeciwieństwo, a do tego miód parzy ich skórę i sprawia im straszny ból. Wtedy ich głosy są tak straszne i przenikliwe jakby ktoś ściągał żywcem skórę z kogoś. Jedyny sposób żeby zabić Ulkusa to trzeba odnaleźć jego mroczne serce, które chowa w swojej kryjówce i wystawić je na światło słoneczne w samo południe. Wtedy przestanie straszyć, przeniesie się do krainy łagodności i nigdy już nie ukarze się naszym oczom.

Ulkusy, to stworzenia, które straszą człowieka we śnie. Poruszają się tylko nocą, i tylko nocą można je zobaczyć. Wyglądem przypominają małego człowieczka, który chodzi na grubych i owłosionych nóżkach. Głowy mają nie proporcjonalnie większe do reszty ciała. Ich głowa jest zgniłozielona i jest pełna obwisłej skóry, przez którą aż ciarki człowieka przechodzą. Nie mają...

Ciemność i cisza przestały być bezpieczne. W nagłym błysku paniki otworzyłam oczy, wybudzona z głębokiego snu. To, co widziałam nie istniało. Tak mówił mi rozsadek, przeszukujący rozpaczliwie kartoteki pamięci. Gadzie ślepia osadzone w płaskiej, beznosej twarzy wpatrywały się we mnie nieruchomo. Łysa, łuskowata głowa nieznacznie drgała na końcu długiego, bladego ciała.
Strach urodził się w żołądku. Lodowata kula lęku sunęła w stronę serca. Mokre od potu plecy przykleiły się do prześcieradła.Stopy i dłonie skamieniały.
Pytanie, które udało mi się wycharczeć z martwej krtani zabrzmiało żałośnie:
- Kim jesteś?-
Pozbawione warg usta stwora poruszyły się bezgłośnie, wypuszczając na wolność żmijowy, czarny język. W mojej głowie rozległ się sykliwy dźwięk.
- Jessstem-
Zrozumienie zalało mi gardło żelazistym posmakiem. A więc Wężymord!
- Czego chcesz?-
- Patrzeć, jak śpisz-
Zebrałam resztki odwagi z najdalszych zakamarków wszechświata:
- Odejdź!-
- Za późno. Byłem tu wiele razy, a ty udawałaś, że mnie nie widzisz. Teraz mogę zostać. Na zawsze.

Ciemność i cisza przestały być bezpieczne. W nagłym błysku paniki otworzyłam oczy, wybudzona z głębokiego snu. To, co widziałam nie istniało. Tak mówił mi rozsadek, przeszukujący rozpaczliwie kartoteki pamięci. Gadzie ślepia osadzone w płaskiej, beznosej twarzy wpatrywały się we mnie nieruchomo. Łysa, łuskowata głowa nieznacznie drgała na końcu długiego, bladego ciała.
...

Dorośli boją się wielu rzeczy, z czego dzieci nie zdają sobie sprawy (dopóki nie dorosną). Do naszych strachów zaliczają się podatki, losowe wypadki, spotkania z policją po przekroczeniu prędkości itp. Ale co jest NAJGORSZYM strachem ze wszystkich? Co sprawia, że dorośli budzą się z krzykiem i nerwowo szukają włącznika lampki nocnej?

Potwór budzi się do życia o 9:00, kiedy zdejmuje wierzchnią skórę i zakłada szkła przerażająco powiększające złośliwe ślepia. Następnie idzie do wodopoju i uzupełnia zapasy, wchłaniając ciemnobrązowy, gęsty i śmierdzący płyn. Czasami spotyka się z innym potworem i następuje szereg warknięć i skrzeków. Zdaje się, że narzekają na ciężkie życie.
Ktoś obwieszcza, że przyszedł natręt. Niech czeka. Po kilku godzinach potwór łaskawie zjawia się w okolicy. Gdyby miał ogon, to nerwowo obijałby go o podłogę. Na szczęście nie ma. Natręt siedzi za szybą, poci się, bełkocze, potwór ma ochotę drapieżnie odsłonić pożółkłe od brązowego płynu kły, jednak zamiast tego wyrywa papier z ręki ofiary i powoli, z szyderczą satysfakcją, przybija symbol odmowy. Natręt z trudem powstrzymuje łzy. Czekał trzy godziny i nic. Widzi złość w ślepiach potwora, zarys wąsika nad górną wargą, złowieszczy grymas, świadczący o pełnym zblazowaniu i wszystko to sprawia, że postanawia odpuścić... A urzędniczka państwowa idzie na przerwę kawową. W końcu przepracowała już 5 minut!*

*Tekst nie ma na celu obrazy urzędników państwowych. Jest odzwierciedleniem stereotypów, a nie rzeczywistości.

Dorośli boją się wielu rzeczy, z czego dzieci nie zdają sobie sprawy (dopóki nie dorosną). Do naszych strachów zaliczają się podatki, losowe wypadki, spotkania z policją po przekroczeniu prędkości itp. Ale co jest NAJGORSZYM strachem ze wszystkich? Co sprawia, że dorośli budzą się z krzykiem i nerwowo szukają włącznika lampki nocnej?

Potwór budzi się do życia o 9:00, kiedy...

Kiedy wszystkie światła zgasną
Kiedy śpi już całe miasto
Słychać cichy chrobot zgrzyt
A po chwili głośny krzyk
Który się urwywa w mig
Znowu jakiś człowiek znikł

Coś go pochwyciło w paszczę
I zawlekło w leśne chaszcze
Tam już tylko słychać mlask
I łamanych kości trzask
Krwii cieplutkiej kap kap kap
Z ostrych szponów wielkich łap

Co noc stwór nasyca głód
Zdradza go potworny smród
Mimo to ma ofiar w bród
Niewierzący w niego lud
Kiedy już zapada zmrok
Niebezpieczny każdy krok

Każdy cień go może kryć
Żyje z odbierania żyć
Nie oczekuj już pomocy
Kiedy to usłyszysz w nocy
Krwii cieplutkiej kap kap kap
Z ostrych szponów wielkich łap

Kiedy wszystkie światła zgasną
Kiedy śpi już całe miasto
Słychać cichy chrobot zgrzyt
A po chwili głośny krzyk
Który się urwywa w mig
Znowu jakiś człowiek znikł

Coś go pochwyciło w paszczę
I zawlekło w leśne chaszcze
Tam już tylko słychać mlask
I łamanych kości trzask
Krwii cieplutkiej kap kap kap
Z ostrych szponów wielkich łap

Co noc stwór nasyca głód
Zdradza go...