W naszej rodzinie od lat z pokolenia przekazuje się starą i wytartą walizkę. Dziedziczy ją zawsze najstarsze dziecko, ale korzystać z niej mogą wszyscy członkowie rodziny.

Nie korzystamy jednak z niej zbyt często, by nie zatraciła swojej niezwykłości - nie, że zużyją się w niej kółka, czy z racji sfatygowania pojawi się jakaś dziura... Po prostu rzeczy zbyt często używane, nawet te najbardziej niezwykłe, powszednieją.

I muszę tutaj odkryć przed Wami największą tajemnicę naszej rodziny ( nie boję się tego, bo i tak nigdy mnie nie znajdziecie) - walizka ta mą w sobie ogromną moc - bo po jej otwarciu, wystarczy pomyśleć sobie o jakimś jednym niezwykłym miejscu i po chwili już tam się jest. Nie działa tylko w aspekcie przestrzennym, ale również czasowym ( z tym, że z tym drugim trzeba bardzo uważać).

Korzystamy więc z niej w momentach największych zawirowań w naszym życiu i nie Broń Boże po to, aby coś w nim zmienić ( kto wie jaka jeszcze większa tragedia mogłaby zawitać w naszym życiu po zmianach), ale w celu nabrania nowych sił do życiowej wędrówki.

Ostatnio, gdy w tragicznym wypadku zginęła moja przyjaciółka - wyciągnęłam tą walizkę z szafy i...

W naszej rodzinie od lat z pokolenia przekazuje się starą i wytartą walizkę. Dziedziczy ją zawsze najstarsze dziecko, ale korzystać z niej mogą wszyscy członkowie rodziny.

Nie korzystamy jednak z niej zbyt często, by nie zatraciła swojej niezwykłości - nie, że zużyją się w niej kółka, czy z racji sfatygowania pojawi się jakaś dziura... Po prostu rzeczy zbyt często...

Marta pracuje na stacji benzynowej. Właśnie skończyła popołudniową zmianę i zamierzała iść do domu kiedy coś przykuło jej uwagę. Mężczyzna na oko 45- letni poszedł zapłacić do kasy za benzynę i zostawił otwarty bagażnik. W środku była pokaźnej wielkości walizka, która się ruszała i wystawała z niej kobieca ręka.

Marta była w szoku, postanowiła jechać za tym samochodem. Po paru kilometrach auto skleciło w las. Marta chwilę odczekała i pojechała za nim. Serce waliło jej jak młot, ale wiedziała, że musi pomóc tej kobiecie. Zadzwoniła do swojego chłopaka Marka, który był policjantem. Niestety nie odebrał, więc nagrała wiadomość. Podała numer rejestracyjny samochodu i opisała sytuację. Szkoda, że nie wiedziała gdzie dokładnie teraz jest. Lasy za Tarnowskimi Górami...to nie była dokładna lokalizacja.

Mężczyzna zatrzymał się przy jakimś domu. Marta stanęła nieopodal. Wyciągnął walizkę.... Dziewczyna obserwowała wszystko z pobliskich krzaków. Nagle poczuła uderzenie w głowę i film jej się urwał...

Gdy się ocknęła była sama w piwnicy. Co robić? Co ze mną będzie..-myślała oszołomiona. Nagle zauważyła walizkę w kącie pomieszczenia. Podbiegła do niej...

Co było dalej? Trzeba przeczytać tą książkę..Emocje gwarantowane...

Marta pracuje na stacji benzynowej. Właśnie skończyła popołudniową zmianę i zamierzała iść do domu kiedy coś przykuło jej uwagę. Mężczyzna na oko 45- letni poszedł zapłacić do kasy za benzynę i zostawił otwarty bagażnik. W środku była pokaźnej wielkości walizka, która się ruszała i wystawała z niej kobieca ręka.

Marta była w szoku, postanowiła jechać za tym samochodem....

- No i co teraz? - Zastanawiał się Nick. Był wyczerpany, zmarznięty i głodny. Siedział skulony w jamie pomiędzy odsłoniętymi korzeniami ogromnego drzewa i starał się zebrać myśli. Zaczynało już świtać, nie wiedział gdzie jest ani w którą stronę uciekać. W końcu udało mu się wykorzystać nieuwagę starego strażnika i wymknąć na zewnątrz, ale nie miał żadnego planu. Poza tym zapomniał o tym przeklętym psie, który co noc wył jak opętany i nie pozwalał mu spać. Przygłuchy strażnik pewnie do tej pory nie zauważyłby jego zniknięcia, gdyby nie ujadanie tego parszywego kundla. Że tez musiał na niego trafić.
- Psia krew! Znów mnie znaleźli! - zaklął pod nosem i zerwał się do dalszej ucieczki. Po chwili przypomniał sobie o walizce, która została przy drzewie. Musi po nią wrócić, oni nie mogą jej znaleźć. Zawrócił i biegł ile sił w nogach z powrotem do swojej kryjówki. Wślizgnął się do tej samej dziury w ziemi między korzeniami. Walizka leżała tam, gdzie ją zostawił. Jednak latarki strażników były coraz bliżej. Słyszał też ich głosy, nawoływania i komendy szefa. Wcisnął się głębiej między konary, zastygł w bezruchu i nasłuchiwał.
Szelest liści i dźwięki łamanych pod butami gałązek były coraz wyraźniejsze. Kroki łowców jakby zwolniły, uspokoiły się. Nie biegli już przez las, tyko ostrożnie posuwali się naprzód wprost na kryjówkę Nicka. Ucichły też ich głosy. Nie widział gdzie są, bo znajdował się do nich tyłem, ale słyszał, że się zbliżają. Serce biło mu jak oszalałe, oddychał niespokojnie i nie czuł już zupełnie chłodu styczniowej nocy.
- Wyciągnijcie go! Dawaj walizkę! - ochrypłym głosem krzyknął szef całej gromady. Złapali Nicka za nogi i wywlekli na wierzch. Jeden ze strażników zanurkował między grubymi korzeniami, gdzie przed chwilą leżał Nick i wyciągnął walizkę. Natychmiast podał ją swojemu szefowi.
- A co my tutaj mamy? - powiedział z zadowoleniem i otworzył walizkę...

- No i co teraz? - Zastanawiał się Nick. Był wyczerpany, zmarznięty i głodny. Siedział skulony w jamie pomiędzy odsłoniętymi korzeniami ogromnego drzewa i starał się zebrać myśli. Zaczynało już świtać, nie wiedział gdzie jest ani w którą stronę uciekać. W końcu udało mu się wykorzystać nieuwagę starego strażnika i wymknąć na zewnątrz, ale nie miał żadnego planu. Poza tym...

BAGAŻ NIEEMOCJONALNY

Czasami pomyłka może sporo kosztować. Przekonała się o tym Alicja, która właśnie wracała z wakacji na Hawajach. Podczas odbioru bagażu na katowickim lotnisku w jej ręce trafiła walizka, która wcale do niej nie należała a wyglądała identycznie. Zawartość walizki składała się z poplamionego na brązowo białego fartucha laboratoryjnego, zestawu dziwnych przyrządów i trzech fotografii różnych kobiet. Kim jest właściciel walizki i co zamierza zrobić? Kim są kobiety na fotografiach? I dlaczego Alicja nagle znalazła się w ogromnym niebezpieczeństwie?

BAGAŻ NIEEMOCJONALNY

Czasami pomyłka może sporo kosztować. Przekonała się o tym Alicja, która właśnie wracała z wakacji na Hawajach. Podczas odbioru bagażu na katowickim lotnisku w jej ręce trafiła walizka, która wcale do niej nie należała a wyglądała identycznie. Zawartość walizki składała się z poplamionego na brązowo białego fartucha laboratoryjnego, zestawu dziwnych...

Wszystko zaczęłoby się od walizki. Zwyczajnej, z metką stojącej w markowym sklepie w dużej galerii. W pewnym momencie walizka... wybuchłaby, zabijając dziesiątki ludzi. Chwilę potem na jednej z głównych stacji telewizyjnych wyświetlono by film odliczający czas do następnej eksplozji. Gdzie? Nie wiadomo. Kiedy? Za 24 godziny. Kto to wymyślił? Odpowiedź jest na końcu książki. A waliza dopiero to zaczyna.

Wszystko zaczęłoby się od walizki. Zwyczajnej, z metką stojącej w markowym sklepie w dużej galerii. W pewnym momencie walizka... wybuchłaby, zabijając dziesiątki ludzi. Chwilę potem na jednej z głównych stacji telewizyjnych wyświetlono by film odliczający czas do następnej eksplozji. Gdzie? Nie wiadomo. Kiedy? Za 24 godziny. Kto to wymyślił? Odpowiedź jest na końcu książki....

Jest piękny słoneczny dzień. Główny bohater z 30 letnim kredytem na mieszkanie, właśnie stracił pracę. Siedzi na ławce w parku i rozmyśla nad swoim życiem. Po jakimś czasie dosiada się do niego kobieta w szarym płaczu po kostki i okularach na pół twarzy. Kładzie czarną walizkę na ławce. I mówi "To ma wyglądać na wypadek". I nim główny bohater zdąży zareagować znika w tłumie. Zostaje po niej tylko walizka. I zlecenie na zabójstwo wewnątrz jej.

Co zrobi bohater? Czy zdecyduje się wykonać zlecenie? Dlaczego on? Czy kredyt we frankach da się spłacić brudną forsą?

Jest piękny słoneczny dzień. Główny bohater z 30 letnim kredytem na mieszkanie, właśnie stracił pracę. Siedzi na ławce w parku i rozmyśla nad swoim życiem. Po jakimś czasie dosiada się do niego kobieta w szarym płaczu po kostki i okularach na pół twarzy. Kładzie czarną walizkę na ławce. I mówi "To ma wyglądać na wypadek". I nim główny bohater zdąży zareagować znika w...

Pewnego dnia, pewien Amerykanin znajduje przed drzwiami swojego mieszkania walizkę. Zwykłą, brązową, z usztywnioną rączką. Rozgląda się, ale nikogo nie widać. Tylko walizka i on. Bierze ją ze sobą, zbyt zaciekawiony, aby ją zostawić. Okazuje się, że w walizce znajduje się przedmiot, który pozwala kontrolować cały świat. Zależnie od osoby, która go znajdzie, przedmiot przybiera inny kształt. Teraz w rękach mężczyzny spoczywało małe czarne pióro wieczne. Po chwili zastanowienia, zdumiony wyciągnął ze środka również kartkę. Ktoś napisał, że walizka nie może przebywać więcej niż jeden dzień w jednym miejscu, inaczej jej aktualny posiadacz zginie. W tym momencie, mężczyzna usłyszał strzał. Szybko zamknął walizkę i zbiegł schodami na tyłach budynku. Kolejny strzał, eksplozja szkła i odłamków kamieni. Schylił automatycznie głowę i popędził do swojego samochodu. Trzęsącymi się dłońmi uruchomił silnik i odjechał z piskiem opon. Zatrzymał się niedaleko parku. Postanowił dotrzeć do najbliższej stacji metra. Przyspieszył kroku i uważnie rozglądał się wkoło. Tłum ludzi. Nie można zobaczyć czy ktoś mu się przygląda, i czy jest wrogo nastawiony. Nagle z lewej strony, między drzewami, ktoś przemknął niczym cień. Mężczyzna zaczął biec, gdy ten ktoś strzelił do niego. Kula trafiła w walizkę. Nie było żadnego zadrapania, rysy, kula po prostu odbiła się jak od ściany. Walizka była kuloodporna, czego nie można powiedzieć o uciekającym Amerykaninie. Zasłonił głowę walizką i przyspieszył. Był już prawie przy schodach prowadzących do podziemnego wejścia do metra. Prawie był bezpieczny. Biegnąc ile sił, zorientował się, że nie słyszy pogoni ani strzałów. Usiadł na najbliższej ławce, obok położył walizkę. Mógłby ją tu zostawić, ale z wiadomości zapisanej na kartce wynikało, że walizka jest od dzisiaj jego własnością i musi ją chronić. Wkrótce dostanie nagrodę i spotka kogoś, kto mu pomoże, komu będzie mógł zaufać. Wziął walizkę. Wsiadł do metra.

Pewnego dnia, pewien Amerykanin znajduje przed drzwiami swojego mieszkania walizkę. Zwykłą, brązową, z usztywnioną rączką. Rozgląda się, ale nikogo nie widać. Tylko walizka i on. Bierze ją ze sobą, zbyt zaciekawiony, aby ją zostawić. Okazuje się, że w walizce znajduje się przedmiot, który pozwala kontrolować cały świat. Zależnie od osoby, która go znajdzie, przedmiot...

Po zakończeniu zimnej wojny w Rosji przeprowadzono inwentaryzacje uzbrojenia, która ujawniła zaginięcie blisko stu walizkowych bomb atomowych. Myślę, że historia jednej takiej walizeczki z pewnością wystarczyłaby na świetny thriller.

Po zakończeniu zimnej wojny w Rosji przeprowadzono inwentaryzacje uzbrojenia, która ujawniła zaginięcie blisko stu walizkowych bomb atomowych. Myślę, że historia jednej takiej walizeczki z pewnością wystarczyłaby na świetny thriller.

W pewnej karetce znajdował się defibrylator walizkowy. Smutna była strasznie to walizka. A wszystko z powodu ludzkiej niewdzięczności. Albowiem była to szlachetna walizka. Zawsze czuja, pomocna, dzielnie znosząca trudy ratowania życia, nigdy nienarzekająca na swa dole. Jednak nikt nie okazywał jej wdzięczności. Po każdej akcji była odstawiana na miejsce, bez pochwalenia jej dokonań. Nasz cichy bohater dzielnie znosił bycie ignorowanym, lecz w końcu jego biedne elektryczne serce pękło. Walizka defibrylatora zaczęła płakać nad swym ponurym losem. Wylane łzy spowodowały zwarcie i śmierć walizki. Nikt na to nie zwrócił uwagi dopóki podczas kolejnej akcji nie zadziałała i nie udało się uratować ludzkiego życia. Nasza walizka została usunięta z karetki i zastąpiona nowa lepszą i bezuczuciową odporną na nieczułość. Zapomniano o cichej bohaterce, która pragnęła tylko odrobiny uznania.

W pewnej karetce znajdował się defibrylator walizkowy. Smutna była strasznie to walizka. A wszystko z powodu ludzkiej niewdzięczności. Albowiem była to szlachetna walizka. Zawsze czuja, pomocna, dzielnie znosząca trudy ratowania życia, nigdy nienarzekająca na swa dole. Jednak nikt nie okazywał jej wdzięczności. Po każdej akcji była odstawiana na miejsce, bez pochwalenia jej...

Facet siedzący naprzeciwko Wojtka wyglądał podejrzanie. Miał przeciętną twarz i przeciętne ubrania – schludne, ale skromne. Nic go nie wyróżniało i Wojtek nie mógł zrozumieć, dlaczego ciągle wraca do niego spojrzeniem. Przecież tęga dama w różowym kostiumie, racząca się batonikiem albo wychudzony chłopak w czerni wyglądali znacznie ciekawiej, choćby ze względu na kolor ubrań i wyraziste rysy twarzy. Potrząsnął głową i spojrzał na półkę znajdującą się nad głową nijakiego faceta. Walizka, która tam leżała była... zwykła. Czerwona, trochę brudna, trochę zużyta. Nagle się poruszyła. Wojtek drgnął i poczuł, że serce podjeżdża mu do gardła. Nie, to pewnie tylko wyobraźnia, w końcu był malarzem i czasem go ponosiła. Wyszedł z przedziału, czując irracjonalny strach. Jeszcze tylko trzy stacje...
Męska toaleta na dworcu wyglądała obskurnie, ale Wojtek z nerwów dostał ciężkiego rozstroju żołądka i było mu wszystko jedno. Walizka poruszyła się jeszcze kilka razy - nie wiedział, dlaczego nie zareagował. Siedział zamknięty w kabinie, kiedy do toalety ktoś wszedł. Przez szparę pod drzwiami dostrzegł męskie buty i... sfatygowaną czerwoną walizkę. Usłyszał zgrzyt zamka i cichy płacz dziecka. Z niedowierzaniem patrzył na maleńkie stópki, należące do trzy- może czteroletniego malca.
- Synku, byłeś bardzo dzielny... tatuś nie ma pieniędzy, nie mógł kupić biletu. Przepraszam.
- Kretynie, dzieci do lat czterech za przejazd nie płacą! - krzyknął Wojtek, dygocząc ze złości na ohydnej desce klozetowej.

Facet siedzący naprzeciwko Wojtka wyglądał podejrzanie. Miał przeciętną twarz i przeciętne ubrania – schludne, ale skromne. Nic go nie wyróżniało i Wojtek nie mógł zrozumieć, dlaczego ciągle wraca do niego spojrzeniem. Przecież tęga dama w różowym kostiumie, racząca się batonikiem albo wychudzony chłopak w czerni wyglądali znacznie ciekawiej, choćby ze względu na kolor...