Moje imię to Yochana, czyli pomysłowa. Zawsze miałam milion pomysłów na minutę. Ciągle coś robiłam. Nie miałam czasu się nudzić. Nikt nie mógł powiedzieć, że cierpiałam na brak inwencji twórczej, chociaż nie wszystkim podobały się moje pomysły. Mimo to powoli wprowadzałam je w życie. Bardzo lubię w sobie tę cechę, choć czasami bywa męcząca.

Moje imię to Yochana, czyli pomysłowa. Zawsze miałam milion pomysłów na minutę. Ciągle coś robiłam. Nie miałam czasu się nudzić. Nikt nie mógł powiedzieć, że cierpiałam na brak inwencji twórczej, chociaż nie wszystkim podobały się moje pomysły. Mimo to powoli wprowadzałam je w życie. Bardzo lubię w sobie tę cechę, choć czasami bywa męcząca.

Dar Boży. Z pewnością takie nadano by mi imię. Moja pasja to robienie czegoś, czym należy się dzielić. Piekę niepowtarzalne chleby, które zawsze robię z myślą o kimś. Moja praca jest ciężką, wymagająca, codzienną służbą innym. Jestem nauczycielem z powołania. W relacjach z ludźmi jestem człowiekiem na zastępstwo, osobą która pojawia się w czyimś życiu zawsze po coś, albo z jakiegoś powodu, ale to wiem tylko ja. Podobnie jak to, że jestem dana tylko na jakiś czas. Jak minie nasz wspólny, to wiem, że niezależnie od wszystkiego, nie spotkamy się już nigdy więcej. Te relacje nie są proste i bardzo dużo mnie kosztują. Jestem wymagająca, najbardziej wobec siebie, ale wynika to ze świadomości, że daru który dostałam, nie można zmarnować. W moim życiu nie ma przypadków. Talent można zakopać w ziemi, zmarnować, nie docenić. Można go wykorzystać, pomnożyć. Długo bardzo nie umiałam zaakceptować mojego przeznaczenia, bardzo trudno żyć ze świadomością, że zawsze i wszystko robi się dla kogoś, wyzbywając się siebie. Wydawało mi się, że osoby, które potrafią grac na gitarze, mają smykałkę do interesów, każdy z jakimś talentem ma łatwiej niż ja z moim. Ale już wiem, dając też zyskuję, ale kosztem ogromnej samotności. Bo każdy dar Boży jest jednocześnie przekleństwem, które dane jest tylko osobie nią obdarowanej . Przekleństwem nieodwracalności. Jestem darem, to mnie określa.

Dar Boży. Z pewnością takie nadano by mi imię. Moja pasja to robienie czegoś, czym należy się dzielić. Piekę niepowtarzalne chleby, które zawsze robię z myślą o kimś. Moja praca jest ciężką, wymagająca, codzienną służbą innym. Jestem nauczycielem z powołania. W relacjach z ludźmi jestem człowiekiem na zastępstwo, osobą która pojawia się w czyimś życiu zawsze po coś, albo z...

Dostałabym imię "Nieskończona", bo moja historia cały czas trwa, cały czas ją rysuję. Nawet w tym, co już było odgaduję nowe znaczenia oraz znajduję wpływ na przyszłość. W każdej myśli jest tak wiele znaczeń, a myśli w mojej głowie tak dużo. I tyle jeszcze się narodzi.

Dostałabym imię "Nieskończona", bo moja historia cały czas trwa, cały czas ją rysuję. Nawet w tym, co już było odgaduję nowe znaczenia oraz znajduję wpływ na przyszłość. W każdej myśli jest tak wiele znaczeń, a myśli w mojej głowie tak dużo. I tyle jeszcze się narodzi.

Moi hinduscy przyjaciele z pewnością ochrzciliby mnie mianem „Człowieka złej karmy” i nie miałoby to wiele wspólnego z dodatkowymi kilogramami, które niepostrzeżenie znalazły u mnie schronienie tej zimy. W hinduizmie „karma”, to przyczynowość naszych intencji; mechanizm nagradzania bądź karania za zasługi i przewinienia z poprzedniego życia. Przyjrzawszy się bliżej moim losom, dotykającym mnie nieszczęściom, niesprawiedliwościom i umartwiającym ciało dolegliwościom (pielęgnuję malkontenctwo jako dobro narodowe) można by stwierdzić, że w poprzednim wcieleniu dopuściłem się okrutnych zbrodni:)

Moi hinduscy przyjaciele z pewnością ochrzciliby mnie mianem „Człowieka złej karmy” i nie miałoby to wiele wspólnego z dodatkowymi kilogramami, które niepostrzeżenie znalazły u mnie schronienie tej zimy. W hinduizmie „karma”, to przyczynowość naszych intencji; mechanizm nagradzania bądź karania za zasługi i przewinienia z poprzedniego życia. Przyjrzawszy się bliżej moim...

Nadano mi nowe imię- Anokhi, czyli inna, niezwykła. Nie uważam, że jestem wyjątkową osobą, jednak od dziecka wielokrotnie słyszałam, że mam własny, inny świat. Zawsze odstawałam od rówieśników, czułam się wyalienowana, gdyż moje zainteresowania i poglądy rozmijały się z ogólnie pojętą normą. Omijałam imprezy, lekceważyłam trendy, słuchałam starego rocka. Konformizm nie był dla mnie, parłam pod prąd; kierowałam się własnym sumieniem, z czasem zyskałam szacunek otoczenia, bez podlizywania i udawania. Uważam, że świat jest niezwykły właśnie dzięki różnorodności, marzymy o podróżach, żeby doświadczyć czegoś innego, nowego; przykro tylko, że ludzie wciąż boją się wyrwać ze schematu. Przeraża ich bycie innym, nie dostrzegają, że stają się łudząco do siebie podobni.

Nadano mi nowe imię- Anokhi, czyli inna, niezwykła. Nie uważam, że jestem wyjątkową osobą, jednak od dziecka wielokrotnie słyszałam, że mam własny, inny świat. Zawsze odstawałam od rówieśników, czułam się wyalienowana, gdyż moje zainteresowania i poglądy rozmijały się z ogólnie pojętą normą. Omijałam imprezy, lekceważyłam trendy, słuchałam starego rocka. Konformizm nie był...

Myślę, że zostałabym nazwana Rashmi, czyli promienie słońca. Nie ma w tym nic próżnego, wiem, że potrafię wywołać uśmiech na twarzy drugiej osoby, co więcej, kocham to. To jest to, co zawsze było moim celem - sprawić, by inni się uśmiechali. Być tą małą iskierką, która rozpala dobro nawet w najgorszy dzień. I zawsze staram się być obok bliskich mi osób gdy ten dzień się pojawia, gdy oni myślą o poddaniu się ja jestem tam i pokazuję im, że muszą walczyć. Nie ważne czy to przez wygłupy, czy też przez szczerą rozmowę o wszystkim i o niczym, ja po prostu tam jestem i daję z siebie wszystko. Wiem, że ludzie nie zawsze pamiętają to, co mówiłeś, co zrobiłeś, ale za to zawsze pamiętają to, jak dzięki Tobie się czuli. Mam nadzieję, że wspomnienia z moją osobą będą tylko kolejną szansą do uśmiechu.

Myślę, że zostałabym nazwana Rashmi, czyli promienie słońca. Nie ma w tym nic próżnego, wiem, że potrafię wywołać uśmiech na twarzy drugiej osoby, co więcej, kocham to. To jest to, co zawsze było moim celem - sprawić, by inni się uśmiechali. Być tą małą iskierką, która rozpala dobro nawet w najgorszy dzień. I zawsze staram się być obok bliskich mi osób gdy ten dzień się...

„Nazywam się Milijon – bo za miliony
Kocham i cierpię katusze”
Pod warunkiem, że moi nowi przyjaciele czytali Mickiewicza.
Patrząc w mój życiorys, hindusi stwierdziliby, że jestem nudna. Milion odrobionych prac domowych. Milion napisanych sprawdzianów. Zero życia towarzyskiego. Moja egzystencja zamyka się w jednym słowie - szkoła.
Oczywiście "Milion" to bardzo optymistyczna wersja... myśląc realnie, powiedzieliby po prostu "Kujon".

„Nazywam się Milijon – bo za miliony
Kocham i cierpię katusze”
Pod warunkiem, że moi nowi przyjaciele czytali Mickiewicza.
Patrząc w mój życiorys, hindusi stwierdziliby, że jestem nudna. Milion odrobionych prac domowych. Milion napisanych sprawdzianów. Zero życia towarzyskiego. Moja egzystencja zamyka się w jednym słowie - szkoła.
Oczywiście "Milion" to bardzo optymistyczna...

Kritanu - to znaczy umiejętny. Czasami mam wrażenie, że otrzymałem od Boga pewną zdolność do pojmowania. Umiem śpiewać, tańczyć, gotować, umiem i uczę się 4 języków obcych, piszę odpowiadania, umiem origami i podobno wszystko z tego mi wychodzi. Ogranicza mnie jedynie, to że nie próbowałem. Gdybym nie miał tej łatwości, mógłbym nazywać się człowiekiem ambitnym. Jednak to, że chce umieć, zawdzięczam temu, że mam tę łatwość przyswajania.

Kritanu - to znaczy umiejętny. Czasami mam wrażenie, że otrzymałem od Boga pewną zdolność do pojmowania. Umiem śpiewać, tańczyć, gotować, umiem i uczę się 4 języków obcych, piszę odpowiadania, umiem origami i podobno wszystko z tego mi wychodzi. Ogranicza mnie jedynie, to że nie próbowałem. Gdybym nie miał tej łatwości, mógłbym nazywać się człowiekiem ambitnym. Jednak to,...

Kiedy przybyłem do Indii, żeby osiągnąć w nich oświecenie, stały kontakt z hinduską kulturą był dla mnie kłopotliwy. I ciężko było mi się przemóc, wszystko kosztowało mnie wiele wysiłku. Nie potrafię zliczyć ile razy mój przyjaciel Shravankumar czekał w milczeniu aż zakończę swoje poranne medytacje. Medytacje te były najgorszym co mnie w życiu spotkało. Długie, wymagające stałego skupienia i opanowania. Nie tylko nad duchem, ale także nad ciałem i słowami. Słowami, które wręcz wyrywały mi się z gardła. No po prostu nie dawałem sobie rady, a otoczenie stale wywierało na mnie presje. Znalazłem się w kropce, nie pozostawało mi nic innego, jak spakować swoje manatki i wracać do domu. Jednak kiedy spakowałem torbę przez okno wpadł do pokoju ptak, usiadł na mojej torbie i za nic nie dawał się przepędzić. To był przełom. Z dnia na dzień zauważyłem, że moje duchowe i cielesne objawy powoli znikają. Problemy przestają mieć znaczenie i powoli akceptuje swoją sytuacje. Powoli na nowo odzyskiwałem zagubioną radość, na nowo spoglądałem na świat i ludzi. W końcu nadszedł ten dzień. Było słonecznie, otaczała mnie pozytywna aura i jeszcze raz podjąłem próbę, na której dotąd polegałem w bólu i cierpieniu. Czym prędzej ruszyłem do pobliskiej jadłodajni i zamówiłem, prawdziwie ostre indyjskie curry. Tym razem na drugi dzień już mnie nie piekło, czym zyskałem sobie miano Majaboot Muhaana – mocne ujście.

Kiedy przybyłem do Indii, żeby osiągnąć w nich oświecenie, stały kontakt z hinduską kulturą był dla mnie kłopotliwy. I ciężko było mi się przemóc, wszystko kosztowało mnie wiele wysiłku. Nie potrafię zliczyć ile razy mój przyjaciel Shravankumar czekał w milczeniu aż zakończę swoje poranne medytacje. Medytacje te były najgorszym co mnie w życiu spotkało. Długie, wymagające...

Uważam, że otrzymałabym imię Ashna, które oznacza przyjaciela. Bo właśnie taką osobą jestem i staram się nią być. Wykazuję się życzliwością, dobrocią i okazuję pomoc. Moja rodzina i przyjaciele są dla mnie najważniejsi. Moje imię przyciągałoby także równie życzliwe osoby, właśnie takich przyjaciół. Przeszłam długą drogę, trochę bolesną, nim zrozumiałam jak ważną częścią życia są przyjaciele, że przyjaźń to uczucie niewymuszone, ale prawdziwe. I zawsze, w każdym momencie mojego dotychczasowego życia ocierałam się o tę wartość i dlatego imię Ashna, symbolizujące przyjaciela, przywarłoby do mnie idealnie.

Uważam, że otrzymałabym imię Ashna, które oznacza przyjaciela. Bo właśnie taką osobą jestem i staram się nią być. Wykazuję się życzliwością, dobrocią i okazuję pomoc. Moja rodzina i przyjaciele są dla mnie najważniejsi. Moje imię przyciągałoby także równie życzliwe osoby, właśnie takich przyjaciół. Przeszłam długą drogę, trochę bolesną, nim zrozumiałam jak ważną częścią...