-
ArtykułyPremiera „Tylko my dwoje”. Weź udział w konkursie i wygraj bilety do kina!LubimyCzytać2
-
ArtykułyKolejna powieść Remigiusza Mroza trafi na ekrany. Pora na „Langera”Konrad Wrzesiński3
-
ArtykułyDrapieżnicy z Wall Street. Premiera książki „Cienie przeszłości” Marka MarcinowskiegoBarbaraDorosz4
-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę „Nie pytaj” Marii Biernackiej-DrabikLubimyCzytać4
Cytaty z tagiem "ewangelie" [6]
[ + Dodaj cytat]Księgi Ewangelii Mateusza, Marka, Łukasza i Jana pełne są opowieści o utarczkach Jezusa z władzami, ponieważ on, z szacunku dla życia, regularnie łamał prawo.
Zastanawiałam się często, jak ten ich gniewny i złośliwy Bóg mógł zyskać taką popularność. Ludzkość jest bardzo dziwna i nie żywię pretensji do zrozumienia czegokolwiek, ale jak można wielbić kogoś, kto zsyła na was wyłącznie plagi i masakry? I dlaczego to Ewa ma być wszystkiemu winna?
[o Ewangelii Mateusza] A zakończenie? Skąd on je wytrzasnął?
Zobaczę, co ma do powiedzenia następny gość, ten Marek, ale nie żywię wielkich nadziei.
Dobrze jest być egoistą, asertywność – to nie są ewangeliczne pojęcia. To jest na miarę komfortu współczesnego człowieka.
Ustawę [zakazującą nauczania bez zgody cesarza]stosowano rygorystycznie. Niektórzy wybitni profesorowie chrześcijańscy sami zrezygnowali ze swych katedr; tak postąpił Wiktoryn w Rzymie i Proajrezjusz w Atenach. Natomiast dwaj kapłani w Laodycei syryjskiej, ojciec i syn, obaj noszący imię Apollinary, obaj też wykształceni w greckiej retoryce, postanowili w inny sposób częściowo sparaliżować działanie ustawy. Podjęli mianowicie ambitny plan opracowania ksiąg Pisma w formie różnych helleńskich gatunków literackich, by dać młodzieży chrześcijańskiej odpowiedni materiał do studiów. Historyk Kościoła Sokrates twierdzi, że ojciec sparafrazował starsze, zwłaszcza historyczne partie ,,Biblii'' częściowo wierszem epickim, częściowo zaś w kształcie tragedii, używając przy tym różnych sposobów wersyfikacji. Syn natomiast miał podać treść ,,Ewangelii'' i dziejów apostolskich wzorując się na dialogach platońskich. Może jednak podział pracy był inny. Szkoda, że te z różnych względów niezmiernie interesujące parafrazy nie są nam znane. Zapomniano o nich, gdy chrześcijanie znowu mogli kształcić się na dziełach oryginalnych. Do zaginięcia owych prac - chrześcijańskich w treści, pogańskich w formie - przyczyniło się zapewne i to, że ich autorzy mieli własne poglądy na naturę Chrystusa. Herezja ta, zwana apollinaryzmem, doczekał się surowych potępień ze strony późniejszych soborów, co z kolei odbiło się korzystnie na losach europejskiej kultury. Gdyby bowiem nie chrystologiczne doktryny Apollinarych, spłodzone przez nich namiastki antycznych gatunków literackich miałyby chyba żywot trwalszy. Kto wie, czy nawet by nie wyparły całkowicie i nie skazały na zagładę swych wielkich autentycznych pierwowzorów?
W chwilach najbardziej dramatycznych papieros pomaga skuteczniej niż Ewangelie.