Cytat dnia
Nie znam religii, która nie uważałaby kobiet za istoty ograniczone, nieczyste, pod każdym względem gorsze od mężczyzn. Pewnego dnia spogląda...
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2023
2022
2020
2018
2017
Trąbka do słuchania Leonora Carrington 
Trąbka do słuchania Leonora Carrington. Książka otwiera serię "Inne konstelacje Olgi Tokarczuk", w której noblistka rekomenduje swoje ulubione książki.
Bohaterką książki jest przeurocza staruszka Marion Leatherby, która mieszka wraz ze swoim synem i jego rodziną w jednym domu. Staruszka jest niesłysząca, znosi nieprzyjemne uwagi od swojej synowej, wnuka, jednak mimo to nie traci pogody ducha, nie przestaje marzyć o podróży do Laponii. Marion regularnie odwiedza swoją przyjaciółkę Carmelę, która jest bardzo serdeczna, wesoła i pełna życia. Carmela obdarowuje Marion trąbką do słuchania, co sprawia jej wielką radość i umożliwia słuchanie tego co mówią choćby członkowie jej rodziny. I tak Marion dowiaduje się, że chcą ją oddać do przytułku dla starszych osób, zwanego "Przybytkiem Światła".
Ekscentryczna staruszka próbuje odnaleźć się w domu starców, w którym dzieją się naprawdę dziwne rzeczy.
To opowieść o szukaniu wolności bez względu na wiek, o potrzebie samostanowienia, o miłości. To powieść, która łączy realizm z metafizyką i magią, która może się wydarzyć wszędzie, naszpikowana surrealizmem, z pogranicza jawy, snu i fantazji. Czytając tę książkę, mimo trudnego tematu bawiłam się dobrze, gdyż obie panie miały bardzo zabawne poczucie humoru.
Kolejną książką z serii Inne konstelacje jest "Pochodzenie kobiety" Elaine Morgan, która już czeka w mojej biblioteczce.
Trąbka do słuchania Leonora Carrington
Staruszka Marion rezolutnie kroczy po ostatniej prostej swojego życia, z gromadką zwierząt, głuchotą pnia i błogim uśmiechem na bezzębnej twarzy. Kiedy od swojej przyjaciółki Carmeli otrzymuje trąbkę do słuchania, dowiaduje się, że rodzina, z którą mieszka, planuje władować ją do domu spokojnej starości. I rzeczywiście, wkrótce biedaczka ląduje w zakładzie zwanym Źródłem Braterskiego Światła, w samym środku pełnego intryg i tajemnic mikroświata innych staruszek, dyscyplinowanych przez fanatyczne małżeństwo Gambitów, właścicieli przybytku. W pensjonacie dochodzi do morderstwa, potem do powszechnego buntu, a w międzyczasie Marion zgłębia mistyczną historię przeoryszy Rozalindy. Wtedy to cała historia coraz bardziej się gmatwa, zbaczając ze ścieżek realizmu wprost w ezoterykę i sen.
"Trąbka do słuchania" to jednak nie naiwny wygłup, a solidny manifest, tyle że z przymrużonym okiem i sztuczną szczęką. Narracja, którą Carrington utrzymuje w konwencji oniryczno-demencyjnej, zgrabnie wymyka się logice, jednocześnie precyzyjnie punktując nasze społeczne przewinienia. Centralnymi postaciami akcji czyni staruszki, bodaj najbardziej przeoczaną przez nas grupę ludzką, o których życiu nie wpadłoby nam do głowy powiedzieć, że może być emocjonujące. Tymczasem bohaterki "Trąbki" nie dają się zinfantylizować i zamknąć w roli uroczej babuni. Są piękne w swojej subwersji, brawurowe i przezabawne (zwłaszcza wspaniała Carmela, wzorowana podobno na Remedios Varo). Z kolei wydarzenia, które opisuje Carrington, mimo sensacyjno-mistycznej otoczki, mówią wprost o ekologii i o tym, że natura świetnie poradziłaby sobie bez nas.
"Trąbka do słuchania" to popis literackiego kuglarstwa, anarchistyczno-feministyczno-ekologiczno-oniryczna bomba, którą podłożyłabym absolutnie każdemu. Czytając uważajcie jednak, bo można się posiusiać ze śmiechu!
