Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bycie człowiekiem przeważnie jest do kitu. Życie da się jakość znieść jedynie dzięki grom komputerowym.

Nie szaleję za rzeczywistością, ale nadal jest to jedyne miejsce,
gdzie można dostać coś przyzwoitego do jedzenia.

Kiedy wszystko wokół się wali, a my możemy porozmawiać tylko ze swoim zarządcą systemowym w komputerze, to wiadomo, że spieprzyliśmy sobie życie.

Przez całe życie się bałem. Aż do chwili, kiedy dowiedziałem się, że to już koniec. Wtedy właśnie zrozumiałem, że choć rzeczywistość bywa przerażająca i bolesna, to jest to także jedyne miejsce, gdzie można znaleźć prawdziwe szczęście. Bo rzeczywistość jest prawdziwa.

Rozumiałem ją, ufał jej i kochałem jak najlepszego kumpla. Nic się nie zmieniło i nie mogło zmienić, zwłaszcza z tak nieistotnych powodów jak płeć, kolor skóry czy orientacja seksualna.

Po wielkim niegdyś kraju, w którym się urodziłem, pozostała tylko nazwa. Nie miało znaczenia, kto był u władzy. Ci ludzie zamieniali się tylko krzesłami na pokładzie „Titanica” i wszyscy o tym wiedzieli.

Podniosła oczy i napotkała mój wzrok. Wskazałem miejsce obok niej.
-Mogę się przysiąść?
Wiem, że ciężko w to uwierzyć, ale to mistrzowskie zagajenie było czystą improwizacją.

- Nigdy nie udało mi się go namówić do oglądania żadnego Star Treka, Gwiezdnych wojen, Fireflya czy Battlestar Galactiki! - Pokręcił głową. - Drań odmówił nawet obejrzenia E.T.! Kto nie lubi E.T., ja się pytam?
- Fakt, gościowi ewidentnie nie można ufać - mruknąłem.

Przyszłość czasem wydaje się straszna. Ale i tak się jej nie uniknie.

Wychodzenie na zewnątrz jest bardzo przereklamowane.

Możliwości były nieograniczone, a paleta dostępnych treści z każdym dniem stawała się coraz bardziej pokręcona. Nadawane non stop z Europy Wschodniej filmy wideo dla fetyszystów stóp. Amatorskie porno ze zboczonymi mamuśkami z Minnesoty. Do wyboru, do koloru. Każde skrzywienie ludzkiej psychiki było dostępne w wersji wideo nadawanej w sieci. Potężne pustkowie telewizji w końcu sięgnęło zenitu i przeciętny człowiek nie musiał liczyć wyłącznie na kwadrans sławy. Teraz każdy mógł być w telewizji, non stop przez cały dzień,niezależnie, czy ktoś to oglądał, czy nie.

Zabijesz albo dasz się zabić. Podbijesz albo ciebie podbiją. Przetrwasz albo zginiesz.

Międzykontynentalne pociski balistyczne zamieniły się w torpedy nuklearne z samonaprawadzaniem i szybko odnalazły drogę do podwodnego miasta Sobrukai, które wyglądało jak wbudowany w oceaniczne dno ul w wersji high-tech.
- Teraz mi głupio - stwierdził Diehl. - Jakbyśmy mieli rozwalić atomówkami Aquamana. Albo Małą Syrenkę...
- Wyobraź sobie, że to Gunganie - podsunął mu Cruz - I że mamy okazję rozwalić Jar Jara.

Źle się czułem w realnym świecie. Nie wiedziałem, jak rozmawiać z ludźmi. Przez całe życie się bałem. Aż do chwili, kiedy dowiedziałem się, że to już koniec. Wtedy właśnie zrozumiałem, że choć rzeczywistość bywa przerażająca i bolesna, to jest to także jedyne miejsce, gdzie można znaleźć prawdziwe szczęście.

Moim skromnym zdaniem projektanci z Weta Workshop za bardzo poszli w Gigera. Pokazali szarego stwora o półprzezroczystej skórze, jak z falującymi mackami dryfuje po swoim mrocznym podwodnym siedlisku i zwraca się wprost do kamery w zgrzytliwym języku, który przypominałby śpiew waleni, gdyby rzeczone walenie preferowały death metal.

Twierdzę, że masturbacja to najważniejsza adaptacja ludzkiego zwierzęcia. Prawdziwy kamień milowy naszej cywilizacji technologicznej. Nasze dłonie rozwinęły się, by chwytać różne sprzęty, także nasz własny. Jak wiecie, wynalazcy i naukowcy to zwykle geekowie, a geekom trudniej o seks niż innym ludziom. Bez wbudowanej funkcji rozładowywania napięcia seksualnego, jaką daje masturbacja, wątpię, by pierwsi ludzie kiedykolwiek zgłębili tajemnicę ognia czy wynaleźli koło. Mogę się też założyć, że Galileusz, Newton czy Einstein nigdy nie dokonaliby swoich odkryć, gdyby najpierw nie oczyścili umysłu, branzlując się (albo wypuszczając protony z jądra wodoru). To samo dotyczy Marii Curie. Nim odkryła rad, na pewno odkryła, jak zrobić palcówkę. Nie była to jedna z najpopularniejszych teorii Hallidaya, ale mnie się podobała'.

Odwróciła się i pocałowała mnie w policzek. Wywołała tym chyba lekkie osłabienie wytrzymałości konstrukcyjnej moich stawów kolanowych, ale udało mi się jakoś zachować pion.

Dorosłem przekonany, że wbrew naszym aspiracjom my, ludzie, nadal jesteśmy tylko gromadą dwunożnych małp, podzieloną na przypadkowe plemiona, które nieustannie wojują ze sobą o ubożejące zasoby naturalne swojej zrujnowanej planety.

Po co szukać odpowiedzi w sieci? Po co próbować rozwiązywać problem na własną rękę, skoro można poprosić kogoś, żeby za nas pomyślał?

Because knowing is half the battle.

OASIS drastycznie zmieniła życie ludzi na całym świecie. Zmieniła też oblicze rozrywki, sieci społecznościowych, a nawet globalnej polityki. Choć początkowo reklamowano ją jako nowy rodzaj masowej gry sieciowej, OASIS szybko stała się nowym sposobem na życie.

Granica między prawdziwą tożsamością człowieka a tożsamością jego awatara zaczęła się zacierać. Nastał początek nowej ery, w której większość rasy ludzkiej spędzała cały wolny czas wewnątrz gry komputerowej.

Nie mam czasu na miłość, doktorze Jones. Za bardzo pochłania mnie uzależnienie od cyberpornografii.