Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybym był bogatym człowiekiem... tylko trochę bogatym... byłbym dobry [Metys].

Łzy spływały mu po twarzy. W tej chwili nie obawiał się potępienia... nawet obawa przed bólem ustąpiła na dalszy plan. Czuł się tylko ogromnie zawiedziony, że musi iść do Boga z próżnymi rękami, że w ogóle nic nie zdziałał. W tej chwili wydawało mu się, że całkiem łatwo można było zostać świętym. Wymagało to tylko odrobiny kontroli nad samym sobą i nieco odwagi. Czuł się jak ktoś, kto utracił szczęście tylko dlatego, że spóźnił się o parę sekund na wyznaczone miejsce. Wiedział teraz, że w ostatecznym rachunku jedna tylko rzecz się liczy - świętość...

Miłość nie jest grzechem, ale trzeba kochać w świetle i radości; jest grzechem tylko
wtedy, gdy ją trzeba ukrywać i gdy się jest nieszczęśliwym... może być większym
cierpieniem niż cokolwiek innego, z wyjątkiem utraty Boga. Taka miłość jest utratą
Boga. Nie potrzeba ci pokuty, moje dziecko, już dość wycierpiałeś.

Jednym z dziwnych odkryć, do jakich człowiek dochodzi, jest to, że cokolwiek by się przydarzyło, życie nie jest pozbawione chwil radosnych. Nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej. Nawet w niebezpieczeństwie i nędzy kołysze się wahadło losu.

Ja mówię, że dom jest tam, gdzie jest krzesło i szklanka [Żebrak].

Możemy się uważać za szczęściarzy, jeśli nie mamy gorszych sumień. - Co ksiądz przez to rozumie?
- On tylko zabijał i rabował. Ale nie zdradzał swych przyjaciół.

- Dlaczego nie spowiadasz mi się, jak należy? Nie obchodzi mnie, ile ryb kupujesz albo że jesteś śpiąca wieczorem… Przypomnij sobie swoje rzeczywiste grzechy. - Ale ja jestem porządna kobieta, proszę księdza - pisnęła ze zdumieniem. - To po co zajmujesz tu czas i miejsce tym nieporządnym ludziom? Czy kochasz kogokolwiek oprócz siebie samej? - Kocham Boga, proszę księdza - odparła wyniośle. Rzucił na nią przelotnie okiem w świetle palącej się na podłodze świecy. Twarde, stare rodzynki oczu pod czarnym szalem… jeszcze jedna z tych pobożnych… jak on sam. - Skąd wiesz? Nie ma różnicy między kochaniem Boga a kochaniem człowieka… czy dziecka. Miłość oznacza pragnienie przebywania z Nim, blisko Niego. - Zrobił bezradny gest rękami. - Miłość to pragnienie obrony Go przed tobą samą.

Poczucie niewinności łączące się z grzechem jest zdumiewające. Tylko twardy i ostrożny człowiek, a także święty, jest go pozbawiony.