cytaty z książki "Czerwona ziemia i obfity deszcz"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
i na ich twarzach rozpoznawał ten sam wyraz, to samo zadowolenie z siebie i zniecierpliwienie dane wyłącznie podróżującym, którym potęgę zapewnia ich całkowita obojętność, tę lekko rozbawioną bezstronność turysty
Co to jest żal?
- Zrozumienie, że człowiek spędził całe swe życie , martwiąc się o przyszłość.
- Co to jest smutek?
- Tęsknota za przeszłością.
- Co jest największą rozkoszą?
- Słuchanie dobrej opowieści.
Wszechświat jest jednym, istnieje jedność, która jest bezgraniczną matką świata tego i nie tego, a owa wielka harmonia, jedność, Brahman, wybucha i zmienia się w zróżnicowanie, staje się widzialna wyłącznie wtedy, gdy jest niejednością, tak więc - jesteście gotowi? Zaraz to usłyszycie - jedność jest różnorodnością, różnorodność jest jednością. Różnorodność zaś, każda jej cząstka, jest święta, ponieważ jest jednym - niebiosa i pola, lato i deszcze, życie karmiące się życiem, ptaki i zwierzęta, wszyscy są częścią tej samej sieci
on także wpatrywał się w tajemnicę ukrytą w złączonych dłoniach i odkrył poezję
Mijały lata, narody napadały na siebie i z tego zamętu powstawały imperia ze swoimi pomnikami, epiką, poezją, naukami skrytobójstwa i władzy. Niektóre bitwy poszły w zapomnienie, inne stały się wspomnieniem i gromadziły marzenia całych narodów, tak jak na drobinie piasku narasta perła, a potem przekształciły się w historie o historiach, historie o narodzie stworzonym z wielu narodów, we wspólne marzenie wielu ludów, które były jednym ludem (...) To był niewinny czas, niekiedy zapominano O dharmie, lecz wciąż do niej dążono, klątwa biednego chłopa mogła zmusić króla do pochylenia głowy, duma kurtyzany zawracała nurt rzeki
A potem nadeszła kolejna fala najeźdźców. Niektórzy z nich wierzyli, iż ich czystość zbrukała wiara, więc siali zniszczenie: ich wierze towarzyszył miecz. Zostali władcami, lecz ich dzieci urodziły się tutaj i stały się częścią tego kraju. sama wiara podlegała przekształceniu i tak jak wcześniej różne ludy żyły obok siebie. Ale walki o władze przybierały na sile, a zwycięzcy zyskiwali imperia, jakich dotąd nie było. Po wielkim zwycięstwie w Delhi na tronie zasiedli cesarze i przez jakiś czas panował pokój, później jednak znowu zaczęły się walki. Wojna rozlała się na cały kraj. Królestwa padały, cesarze umierali lub zostawali poetami. Za morzami budziło się coś nowego., inny lud wzrastał w potęgę, nikt jednak nie nastawiał ucha, ponieważ wszyscy wierzyli, że żyją w centrum świata. Ignorancja to burzyciel. A potem nadeszli Anglicy
Niechaj więc opowieść pojawi się wśród was taka, jaka zdarzyła się dawno temu, niech oczyści wasze serca, obmyje dusze, strzeżcie się wszakże, bo nie jest dla tych, co mają słabe żołądki i płochliwe serca
bo przecież obrazy, których się czepiamy, dają życie innym opowieściom, są tylko historiami tworzącymi historie, a mnie uwodzą i przerażają owe multiplikacje
miał lekko otumanione oczy człowieka, który podróżował daleko, pragnąc odnaleźć dom, a stwierdził, że wrócił z wygnania
Metafizyczny stan, który jest brzemieniem i darem służących - niewidzialność
w wojnie, która teraz ze wspomnień i mitów przeszła do śmiertelnego bezruchu bibliotek
Przekląłem ten wiek, w którym krowa moralności stoi chwiejnie na jednej nodze, w którym jedyna miłość pomiędzy mężczyznami a kobietami to pożądanie, w którym jedyną cnota jest chciwość, w którym zapomniano o honorze
Akt umieszczania słów na papierze coraz bardziej stawał się kłamstwem, męczącą zdradą życia samego w sobie
Moja dusza miotała się niespokojnie niczym tygrys uwięziony pomiędzy płonącym lasem a szalejąca rzeką: byłem teraz nieskończenie wdzięczny za dar świadomości, ale przerażony próbami , których niewątpliwie doświadczę w tym nowym dziwnym świecie
Nie istnieje całość, nic nie jest w stanie przetrwać, nic nie żyje: jest tylko zmiana, nierozsądna, bezrozumna; wyłącznie narodziny i śmierć za każdym razem powtarzają tę samą historię, a jednak ciągle inaczej: dlaczego?
Moc bogini Wacz - mowy - jest niezmierzona; to właśnie ona wydobyła zarówno widzialne, jak niewidzialne ze stanu możliwości, zewnętrzne z tego, co wewnętrzne
ogniska Holi - "wiosenne ogniska czczące śmierć Holiki, która weszła w płomienie w odpowiedzi na wezwanie rzucone przez świętego męża i jej ofiara dokonała się natychmiast" .."wieczorem ogniska czczą jej ofiarę, a kiedy nadchodzi poranek, ludzie obrzucają się kolorowymi proszkami,piją bhang, śpiewają sprośne pieśni, żartują, przymilają się, a potem siew
To co jest dobrą opowieścią? - "To co zawsze nią było... Jeden solidny konflikt. Trochę śpiewu czaka czak i tańca. Żal. Miłość. Miłość do kochanka, miłość do matki. Miłość do kraju. Komedia. Honor. Jeden potężny złoczyńca, którego też musimy kochać. Wszystkie te elementy właściwie zrównoważone i zmieszane jak w doskonałej potrawie będącej tańcem smaku. To wszystko
czas, kiedy wykorzystywanie władzy nie czyniło nas cynikami, kiedy żaden dystans nie dzielił tego, co wypowiadane, od tego, co odczuwane, kiedy wszystkie czyny miały swoje konsekwencje