Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubię przebywać sama, we własnym towarzystwie. Potrzebuję swojej przestrzeni i czasu, bardzo to cenię. Ale nigdy nie widziałam sensu w życiu w samotności. Jeżeli nie masz z kim się dzielić, nie masz nic i nic też nie cieszy.

Całe życie jesteśmy sami i robimy wszystko, żeby to zmienić. Ciągle szukamy kogoś do pary.

Bo dajesz komuś siebie na otwartej dłoni. Całą miłość, jaka w tobie rosła od urodzenia.(...) Cierpliwość i wyrozumiałość, której uczyłaś się latami. Stoisz nago rozumem, duszą i ciałem. Ofiarowujesz to wszystko i masz wrażenie, że nie wystarcza. Kiedy odszedł, poczułam się bezwartościowa, pusta. To całe moje wszystko na nic.

Dziś mam zły humor. Naprawdę parszywy. Czytam moje stare pamiętniki i zastanawiam się nad stopniem naiwności moich wypowiedzi sprzed lat. Wkurza mnie to wszystko na maksa. Co ja sobie myślałam? W co wierzyłam? Po jakiej ziemi stąpałam? Bo to już nie jest ślepy brak krytycyzmu, donkiszoteria czy infantylizm. To zakrawa na frajerstwo. Wieczna miłość? Ludzie! Jak można być do tego stopnia głupim?

Najlepiej, kiedy życie płynie falą. Raz lepiej, raz gorzej. Góra, dół. Zdarzają się też burze, a nawet tsunami. Kiedy tafla wody jest spokojna i nieruchoma, staje się nudna. Lubię małe fale, ale po co ten wiatr w oczy?