Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Globalizacja znaczy po prostu, że wszyscy jesteśmy od siebie nawzajem zależni - nie można analizować tego, co dzieje się w dowolnym miejscu na Ziemi i nie wziąć jednocześnie pod uwagę procesów dotyczących całego świata. Jest to ogólnoplanetarna współzależność relacji międzyludzkich.

Nacjonalistycznych radykałów nie interesuje sprawiedliwy podział bogactw. Polski radykalizm jest konserwatywny, nie dąży do zmiany status quo, raczej czerpie z niego siły. "W polityce pojmowanej jako spektakl, w którym być znaczy być postrzeganym, przecież tylko o to chodzi. Obecny system jest im niezbędny jako scena, na której mogą odgrywać swoje brutalne rytuały (...) potrzebują jak powietrza, kosmopolitów, Żydów, agentów, komunistów, stalinowców, Niemców, Rosjan i Europejczyków, i jajogłowych, aby móc wokół nich wywoływać swoje spektakularne awantury.

Miłość tymczasem "wytwarza się dzień za dniem, udoskonala, poleruje, upiększa i naprawia w warsztacie". Trzeba przyjąć wobec niej postawę artysty oddanego dziełu, nie zaś poszukiwacza uciech.

Cudem jest to, że może się zdarzyć, że trafisz bezbłędnie, co i tak nie zwalnia z pracy. Proszę mi wierzyć, że nikt jeszcze nie wymyślił wolnego od wysiłku wydania miłości.

Można miłość postrzegać na dwa sposoby, sposobem konsumpcyjno-handlowym i sposobem, który Emmanuel Levinas określa jako etyczny i moralny, czyli życia dla drugiego człowieka. (...) Ona wymaga wyrzeczeń, poświęceń, rezygnacji z tego czy innego pragnienia. Niestety, dzisiejsze realia i presja kulturowa nie są gościnne dla miłości.

Czułość jest spontaniczna i bezinteresowna, wykracza daleko poza empatyczne współodczuwanie. Jest raczej świadomym, choć może trochę melancholijnym współdzieleniem losu. Czułość jest głębokim przejęciem się drugim bytem, jego kruchością, niepowtarzalnością, jego nieodpornością na cierpienie i działanie czasu.

Miłość jest siecią, która próbuje pochwycić wieczność pożądanie, jest próbą uniknięcia obowiązku tkania tej sieci. Zgodnie ze swoją naturą miłość będzie zmierzać do podtrzymania pożądania. Pożądanie z kolei będzie się wzbraniać przed więzami miłości.

Czas - jedyne dobro niepodlegające recyklingowi.

Można być wyposażonym w najszlachetniejsze zasady, mieć najlepsze intencje -+ i popełnić zbrodnię. Owszem, kodeksy mogą prowadzić do moralnych zachowań, częściej jednak prowadzą do konformizmu, są nawet jego usprawiedliwieniem: działam zgodnie z kodeksem, więc nie ponoszę odpowiedzialności za swoje czyny.

Nacjonalistycznych radykałów nie interesuje sprawiedliwy podział bogactw. Polski radykalizm jest konserwatywny, nie dąży do zmiany status quo, raczej czerpie z niego siły. "W polityce pojmowanej jako spektakl, w którym być znaczy być postrzeganym, przecież tylko o to chodzi. Obecny system jest im niezbędny jako scena, na której mogą odgrywać swoje brutalne rytuały (...) potrzebują jak powietrza, kosmopolitów, Żydów, agentów, komunistów, stalinowców, Niemców, Rosjan i Europejczyków, i jajogłowych, aby móc wokół nich wywoływać swoje spektakularne awantury.

Fajka to niespieszność. Usiąść, wyczyścić ją, nabić. Człowiek z fajką ma czas na rozważny namysł. Na rozmowę - z kimś lub z samym sobą.

Do fanklubu dołączył nawet człowiek z odległego brzegu: papież Franciszek, który w twórczości Baumana odnalazł język mówienia o krzywdach i niesprawiedliwości w dzisiejszym świecie. (str. 19).

Bez zrozumienia grozy i szaleństwa czasu, w jakim przyszło żyć człowiekowi, nie da się zrozumieć jego wyborów ani postaw. (str.23).