Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cierpienie psa jest tak wielkie, że dla normalnego człowieka nie do wyobrażenia. Nieporównywalne z żadnym innym cierpieniem.
On już w pierwszym momencie się dowiedział, a wkrótce też całkowicie zrozumiał, że przestał być kochany. Pies tego nie dowiaduje się nigdy. kocha swoich oprawców do samego końca, do ostatniego oddechu. Nawet kiedy umiera z braku wody, z głodu, z wycieńczenia, a być może także z samotności, nie przestaje tęsknić za nimi. Wąchając smycz lub sznur, którym uwiązano go do drzewa, do ostatniej chwili nozdrzami wychwytuje najbardziej upragniony zapach, ten najważniejszy, zapach jego ukochanych ludzi. Tych, którzy go najbardziej zdradzili, kocha do ostatniej sekundy swojego życia. Wyje z tęsknoty za nimi. Do ostatniego oddechu czeka. Niesprawiedliwość cierpienia. Niewyobrażalnie okrutna.

[…]prawdziwa samotność jest wtedy, gdy rozmawiasz z samym sobą do świtu, a i tak nie jesteś zrozumiany….

W pierwszej chwili pomyślałam, że Pan Jezus mi się objawił. Bo pan ma takie same długie włosy do ramion i brodę taką samą, a i twarz podłużną z podobnymi oczami. Ale potem spojrzałam drugi raz i jak zobaczyłam, że ma pan ołówek czy długopis w ustach, pomyślałam, że to jednak nie Jezus, bo wtedy jeszcze ołówków nie było.