Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Że można wybrać, kim się jest, i nim być. Kiedyś nie było rozwodów, a kobiety męczyły się z agresorem, bo myślały , że tak musi być. Teraz wiedzą, że mogą odjeść, i odchodzą. I to samo jest z płcią, orientacją, kiedyś młodzi ludzie nie wiedzieli, że mogą wybrać, tylko zaciskali zęby i męczyli się w narzuconych z góry rolach. A teraz wiedzą, że mogą. I wybierają.

A skoro dajemy dziecku prawo do tego, by lepiej wiedziało, czy jest mu zimno, czy ciepło, dlaczego nie maiłoby móc powiedzieć, kim jest i oczekiwać akceptacji.

Ja się nastolatkom nie dziwię. Kiedy patrzysz na to, co się dzieje na świecie, wokół ciebie, widzisz swoje ograniczenia i jak małą masz sprawczość. Być może czujesz ją tylko wtedy, kiedy sama decydujesz, jak chcesz, żeby do ciebie mówiono, jak chcesz się ubrać? Twój wpływ na rzeczywistość kończy się tam, gdzie granice twojego ciała, twoje imię - reszta to jakaś fantazja.

Zamiast wybierać między pakietem "chłopak" a pakietem "dziewczyna", nastolatki biorą z obu to, z czym są w zgodzie.