Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tym momencie światła gasną, a rozmigotane kolory śmigające po ścianach znikają w statycznym rozbłysku. Na sekundę ogarnia mnie strach, ale potem zastępuje go fala podniecenia, bo na ścianie pojawia się twarz jakiegoś mężczyzny.
Zaczyna się.
Game on.

Panicznie usiłuję rozpracować, co poszło nie tak. To przecież Escape. Spodziewaliśmy się przygody, ale ten ogarnięty pożarem strych to już chyba nie jest gra.

Będę monitorował każdy wasz ruch – mówi Gospodarz. Jego bezcielesny głos unosi się w powietrzu, gdy Ibrahim, Adjoa i Min szybkim krokiem ruszają za Oscarem. – Droga przez Escape doprowadzi was do mnie. Nie przyjmujcie niczego na wiarę. Niczemu nie ufajcie. Odpowiedź może być ukryta nawet w najmniej spodziewanym miejscu. Biegnę w kierunku ciemnego pomieszczenia, żeby dogonić resztę. Pora uratować świat.

Nie! – krzyczę. Min obraca się w pył. W jednej sekundzie jest, a w drugiej znika w skłębionej ciemności. Wpatruję się przerażona w kipiącą burzę. Nie mogę uwierzyć w to, co właśnie zobaczyłam. A potem czuję, jak ktoś ciągnie mnie w tył – przejście zamyka się z metalicznym trzaskiem, a ziemia pod moimi stopami się kruszy.