Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Biedna ruina - odparła Fliss. - Ciekawe, czy będzie za nami tęsknić...?
Betty parsknęła.
- Nie żartuj. Przecież to tylko budynek, one nie mają uczuć.
- Może ich nie mają, ale z pewnością je budzą.

- Eliza była nikim - wycedziła. - Dziwaczką, na której nikomu nie zależało. Co z tego, że zniknęła?
- Była człowiekiem! - krzyknęła z oburzeniem Betty. - Nieistotne jakim - nie wam było decydować, czy zasługiwała na to, by żyć.

A wiecie, co jest w tym wszystkim najzabawniejsze? Że tak łatwo kontrolować ludzi za pomocą strachu.