Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak rozpoznać zamiary człowieka?
Zamiar człowieka jest widoczny na jego twarzy, w jego zapachu, głosie, w gestach.
Jak u lisów?
Tak, jak u lisów. Ale ludzie mogą udawać.
Skąd wiedzieć, któremu człowiekowi można zaufać?
Pax się zamyślił.
Obserwuj ich uważnie, dość długo. Sami ci pokażą.

Świat był pełen - zarówno przyjemności, jak niebezpieczeństw.

Znał to miejsce. A może to ono go znało. Może miejsca mają pamięć.

[...] pomyślcie tylko: rzucę teraz tym dzbankiem o ścianę. Wykażę się dużą siłą. Ale przecież każdy potrafi coś roztrzaskać. Siła, którą szanuję, tkwi w tworzeniu. - Odstawiła dzbanek [...] - A najbardziej chyba szanuję kogoś, kto chce coś odbudować.

To zadziwiające, jak historie wędrują przez czas.

-Kryjowka? Jak lisy?
-Kryjowka. Nie jak lisy. Na powierzchni. [...]
-Nie jak lisy?
-Nie jak lisy i kryjówki są Nie tylko do spania. W środku ludzie też odpoczywają i bawią się i szykują jedzenie.
-Polują w swoich gniazdach?
-Nie Polują. [...]
-Potrafisz kochać człowieka?
-Tak
-I przez to się boisz?
-Tak, gdy kogoś pokochasz, wtedy się boisz - potwierdził Pax. - Jak lisy.

Pokazał jej jasnozieloną ćmę dużą jak jej głowa, przyczepioną do białej kory brzozy. Pokazał jej kotlinę, w której czarne jagody rosły tak gęsto, że latem będą się sypać wokół lisiczki, gdy przyjdzie się nimi pożywić, i pole, na które będą spadać jabłka, kiedy ona zaśnie sobie w słońcu.
Wszędzie, gdziekolwiek spojrzysz, są wspaniałe dary.

- Nigdy się nie bałem, że mój chłopiec mnie skrzywdzi. Kiedy już go pokochałem, często się bałem, że jemu stanie się krzywda albo że go stracę.
- Potrafisz kochać człowieka?
- Tak.
- I przez to się boisz?
- Tak, gdy kogoś pokochasz, wtedy się boisz - powiedział Pax.

Zarażeni wojną wrócili.
Pax i jego partnerka w pełni się zrozumieli: tam, gdzie byli zarażeni wojną, ziemia mogła wybuchać bez ostrzeżenia, powietrze mogło się trząść. Lisy mogły tracić łapy. Lisy mogły tracić życie.