cytaty z książki "Stan splątania"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Jeśli ty nie będziesz sobą, to kto będzie?
Czego się bali? Że zarażą się starością? To nie ospa. To choroba, która rozwija się od urodzenia. Każdy ją w sobie nosi, ale nikt w to nie wierzy, dopóki go nie dopadnie. Więc w zasadzie racja, jest się czego bać.
Spróbujcie się zatrzymać. (...) Jeśli narodziny to start, a meta to śmierć, po co się tak spieszyć?
Wiedzieli państwo, że potrawy smakują tak jak uczucia, które towarzyszą nam podczas gotowania?
Pamiętaj, że każdy z nas kiedyś się zestarzeje. Starość to normalna część życia. Nie można przed nią uciekać.
To nie ma znaczenia, czego chcesz, a czego nie chcesz. Ważne jest to, co możesz.
Wszyscy chcą być wyjątkowi, ale nikt nie jest.
Kiedy wyruszamy, jesteśmy jak element, który opuścił układankę. Podczas wędrówki ściera się i w konsekwencji zmienia kształt. Powrót do tego, co było, nie jest już możliwy.
Nagle uświadamia sobie, że wcale nie odwaga każe mu stawać co rano przed lustrem, tylko nadzieja, że pewnego dnia zobaczy tam kogoś zupełnie innego. Kogoś, kogo przestanie się wstydzić. Kogoś, kogo będzie mógł zaakceptować, a może nawet, kto wie, pokochać?
Koszmarny sen albo męcząca rzeczywistość. Słaby wybór.
Żyć, jakby się było porcelanową lalką, to jakby w ogóle nie żyć.
W zasadzie może o to właśnie chodzi? O wrażenie? Jeśli starasz się dobrze bawić, to w końcu ci się uda.
Każdy człowiek ma święte prawo zmarnować sobie życie!
(...) muzyka mieszka w palcach i w sercu, nie w głowie.
Poza tym dzisiaj nie wolno się starzeć. Nie wypada. [...] Bycie młodym to pewnego rodzaju obowiązek, proszę pani.