Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Obiecuję, że dam z siebie wszystko i dopilnuję, żebyście wszyscy mieli okazję na zrobienie tego, co należy, gdy dostaniecie drugą szansę.
Milknę i znowu nabieram powietrza.
- Ale zawsze będę pamiętała was takimi, jakimi jesteście w tej chwili.

- Legioniści Aurory. Być Betraskaninem to nigdy nie być sai klanu, ma rodzeństwo, rodziców, dziadków, kuzynów i setki innych krewnych, z którymi łączy nas krew. Dokądkolwiek idziemy, wiemy jedno: jesteśmy rodziną. To jest spuścizna, z którą się rodzimy. Jednak każdy z nas tutaj jest częścią czegoś jeszcze potężniejszego, bez względu na to, czy jest Betraskaninem, Terraninem czy Syldraninem. Jesteśmy częścią klanu, który sami wybraliśmy. Klanu, który zbudowaliśmy nie w oparciu o więzy krwi, ale obietnice, których zdecydowaliśmy się dotrzymać. Przysięgliśmy nasze serce sprawie i sobie nawzajem. Nawet teraz Legion Aurory płonie jasno, kiedy noc jest najczarniejsza. Nawet teraz stajemy przeciwko temu, co złe, walczymy o pokój. Taką przysięgę złożyliśmy, taką obietnicę daliśmy Legionowi i sobie nawzajem. Wiedzcie jedno: to największy honor w moim życiu stać dzisiaj z każdym z was ramię w ramię. Jesteście klanem, który wybrałam, rodziną mojego serca. Nie ma innego miejsca w tej galaktyce czy innej, w którym wolałabym się teraz znaleźć.

- W porządku - powtarzam. – Na co tylko jesteś gotowy. Co tylko chcesz. Po prostu jestem szczęśliwa, mogąc być z tobą. Wystarczy to, czego chcesz. – Ściskam jego dłoń, całuję metalowe opuszki jeden po drugim. – Ty mi wystarczasz.