Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żadne życie nie jest zbyt krótkie na to, by dobrze je przeżyć, za to każde jest wystarczająco długie, by je zmarnować.

Pamiętajmy: najbardziej fałszywe ze wszystkich jest to wyobrażenie, które przedstawia nam coś, czego nie ma i czego doświadczyć nie możemy, jako lepsze niż to, co jest.

Nie wolno mówić, że jesteśmy nieszczęśliwi, bo coś się stało - trzeba mówić, że jesteśmy nieszczęśliwi, bośmy uznali, że to dla nas źle, że tak się stało (s.19).

Nas, ludzi, należy oceniać tylko po tym, jak dajemy sobie radę z problemami, a nie po tym, jakie to są problemy [s.188].

Ważne jest, by każde powstające wyobrażenie precyzyjnie nazwać - nie półsłówkami, ale pełnym zdaniem, najlepiej na głos. To czyni cuda (s.43).

N i g d y nie uda nam się zmienić tego, jakcy byliśmy, co robiliśmy i czym się interesowaliśmy w przeszłości, ale z a w s z e możemy zmienić to, jacy będziemy w przyszłości [s.201-202].

Wobec każdego problemu powinniśmy stosować następującą alternatywę: albo uznajemy, że musimy go jakoś rozwiązać i podejmujemy w tym celu określone czynności, albo akceptujemy sytuację taką, jaką ona jest i przestajemy ją uważać za coś przykrego [s.166].

(...) powinniśmy patrzeć na plotkę jak na głupią zabawę ludzi nadmiernie ciekawskich i zawistnych, powinniśmy na nią patrzeć jak na dowód, że mają oni jakieś problemy ze sobą. Nigdy natomiast nie powinniśmy widzieć w niej żadnej krzywdy, która jest nam wyrządzana (s.35).

Od nas zależą wszystkie nasze uczucia i wszystkie nastroje duszy, od nas zależy, czy czegoś chcemy, czy nie, od nas zależy , jakie cele sobie stawiamy i jakie wartości wyznajemy. Wszystko, co dzieje się w naszych głowach, wymaga naszego potwierdzenia i zgody (s.67).

Musimy codziennie pamiętać, że możemy nie dożyć wieczora, ale nie możemy tracić życia na wybieranie trumny [s.233].

Pierwsza i zasadnicza różnica pomiędzy filozofem a prostakiem polega na tym że prostak powiada : Ojojoj! To przez mego syna , ojojoj! to przez mego brata, ojojoj to przez mojego ojca, ojojoj! Filozof, przeciwnie, jeżeli w ogóle może zostać zmuszony żeby powiedzieć : Ojojoj!, zastanowiwszy się , zaraz dodaje: To z mojej własnej winy!
( Epiktet, Diatryby,III.I9).

Ważne jest dla nich (stoików), że nie ma determinacji absolutnej, że istnieje wolność wyboru i sądu, a wyobrażenia są czymś różnym od rzeczy i zdarzeń. Nie to się liczy, że ludzie na ogół nie kontrolują tego, co myślą, ale że ten, kto chce, ten może kontrolować. Wiemy że to jest możliwe, skoro byli tacy, którym się udało (s.22).

Jeśli ludzie nie umieją odpowiednio zarządzać własnym życiem, to nie pozwalajmy im decydować o naszym [s.259].

Gdzie jesteśmy? Zawsze w tym samym punkcie: w teraźniejszości, na przecięciu przeszłości i przyszłości [s.201].

Sztuka życia jest bowiem sztuką właściwego zarządzania wyobrażeniami.

I pamiętajmy: nic nie jest banalne i nieznaczące - to tylko my je takim czynimy. Wszystko jest ważne i wszystkim możemy się szczycić, dopóki trwamy na naszej dumnej - bo ludzkiej - placówce.

Fałszywe wyobrażenia biorą się stąd, że nie zastanawiamy się nad tym, co się nam przydarza, a stworzyć sobie fałszywe wyobrażenie to stworzyć sobie nieszczęście (s.31).

Zacznijmy postępować wbrew fałszywym wyobrażeniom, zacznijmy postępować tak, jakby ich nie było, tak, jakbyśmy mieli takie wyobrażenia, jakie chcielibyśmy mieć. Jeśli będziemy w tym konsekwentni, wszystko szybko okaże się łatwiejsze, niż to się nam wcześniej wydawało (s.45).

Jeśli na skutek gnuśności i lenistwa straciliśmy godzinę, nie traćmy od razu trzech. Kapitulacja przed pojedynczym wyobrażeniem nie musi od razu oznaczać porażki na całej linii (s.45).

Nieprawda, że życie jest krótkie, ale prawdą jest, że sami je sobie skracamy. Skracamy je, marnując dany nam czas na rzeczy błahe i zbędne.

Pozwalamy, by rodziły się w nas najróżniejsze wyobrażenia, wartościowania, pożądania i odrazy, przy czym niespecjalnie dbamy o to, czy są one słuszne, czy fałszywe, ani też o to, czy będziemy mieć z nich pożytek, czy nie. Nie troszczymy się o żadną rzetelność, zgadzamy się na wyobrażenia bez chwili namysłu – a przecież tworzą one świat, którym i w którym żyjemy.