Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapamiętaj. Wątpliwości mają wszyscy, ale tylko słabi się o nie potykają, wielcy robią swoje. Czas płynie, a skutki utwierdzają cię w przekonaniu, że wszystkie wątpliwości wynikały tylko z tego, że ciężko się człowiekowi oddycha eterem. Przynajmniej na początku, bo potem ze zdziwieniem, ale też trochę z zawodem odkrywa, że stosunkowo łatwo jest być bogiem. A to nie jest do końca przyjemne odkrycie, Feg. Człowiek lubi jak ktoś nad nim czuwa.

Powiedz mi, gdybyś miał do wyboru, żyć długo i spokojnie, ale nikt by o tobie nie pamiętał albo też mógłbyś stać się bohaterem niezliczonych pieśni, a niechby i jako wcielenie
zła, to co byś wybrał? Gdybyś wiedział, że twoje życie będzie nijakie i niezauważalne, że nikt nie spostrzeże się nawet, kiedy umrzesz, to nie chciał byś go zamienić na takie życie,
które, a niech tam, niech spłynie krwią, ale będzie wielkie?
Ja otarłem się o sam szczyt, zagrałem z samą śmiercią, zagrałem ze Stwórcą, stałem w miejscu, z którego widać było kres. Dotknąłem stanu, który dla niezliczonej większości jest absolutnie niewyobrażalny, zadrżał przede mną wszechświat, pierzchali najwięksi a sam największy z mojej ręki poległ. Mogłem żyć długo i bezbarwnie i przez całą wieczność wiedziałbym o tym, co mnie ominęło. Przegrałem i szanuję zasady gry.