Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Królowe odchodzą z tego świata urocze i młode".

wiedzieć, że komuś żyje się lżej, bo ty żyłaś".

Dużo wiemy o wojnie. To coś, o czym mówimy nawet na uczelniach. A czy nie byłoby cudownie znaleźć takie miejsce, w którym czekałaby odpowiedź na pytanie, jak stworzyć i zachować pokój? Akademia pokoju.

Miłość wyraża się w działaniu, a nie tylko w słowach. Każdy od urodzenia jest zdolny do kochania. Musi jednak wytrwale ćwiczyć, tak jakby dbał o mięśnie.

Łzy są dobre dla oczu i duszy. Upiększają.

I pomimo wewnętrznego smutku umie się szczerze cieszyć każdą chwilą szczęścia ofiarowaną jej przez życie.

Krzywd zaznanych w dzieciństwie się nie zapomina.

Często pytają mnie, jak to jest mieć tak sławną matkę. Zawsze odpowiadam, że naprawdę nie wiem. Znałem ją najpierw jako matkę, a potem jako najlepsza przyjaciółkę. (…) Ale dopiero po jej śmierci zobaczyłem, jak głęboko przeniknęła do naszego świata.

Dobra piosenka to nie tylko słowa, ale także nastrój – powtarzała nam matka, gdy byliśmy mali. – Musisz umieć powiedzieć to, co masz do powiedzenia”.

Nigdy nie pozwalała nam na przesadę. „Lepiej, żebyś był tym jedynym w swetrze pośród garniturów, a nie jedynym w garniturze wśród koszul i swetrów”.

Moim zdaniem pierwsze kontakty z rodzicami, miłość i zbudowane na niej zaufanie, na resztę życia są tworzywem naszego emocjonalnego świata. To zaufanie, które dzielimy – lub nie – z ojcem i matką, wskazuje nam, kogo warto w przyszłości pokochać.

Miłość wyraża się w działaniu a nie tylko w słowach.

Jeżeli chcesz mieć piękne usta, to mów jedynie czułe słowa.
Jeżeli chcesz mieć piękne oczy, to szukaj nimi dobra drzemiącego w ludziach (...) Kiedy dorośniesz, dowiesz się, że masz dwie ręce: jedną, żeby pomagać sobie, drugą, żeby pomagać innym.

Wystarczy tylko żyć pełnią życia, a wszystko masz przed sobą, niczym wyciskający łzy krajobraz: jak okiem sięgnąć góry i doliny.

Moja matka miała pewną tajemnicę.
Chyba się na mnie nie pogniewa, bo wiem, że… stamtąd dużo lepiej widać pewne rzeczy. A zatem proszę – oto tajemnica.
Była smutna.
Ale nie dlatego, że życie jej nie pieściło. Wręcz przeciwnie, ciężko pracowała, lecz na nic nie mogła narzekać. Była smutna, kiedy patrzyła na to, co się dzieje z dziećmi na tym świecie.