Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wystarczyło jednak spojrzeć mu w oczy i już wiedziała, że to on, a równocześnie czuła, że teraz stanie się coś strasznego, znacznie gorszego niż tam, na dole. Że nastąpi katastrofa, koniec świata – jego świata i jej.

- Widziałam u ciebie sporo książek, więc nie jest tragicznie. Czytasz. To rzadkość, zwłaszcza u mężczyzn.
- Coś czytam. Niewiele. Męczę książkę tydzień albo dwa.
- Świetny wynik. Ludzie w ogóle nie czytają. Męczą jedną książeczkę całe życie. - Puściła mu oko.
- Wojskową albo modlitewną - zażartował, mile połechtany.

Nawet najbardziej zatwardziały przeciwnik bliskości, wróg związków i pogromca wszelkich zobowiązań poległby przy domowym kompocie z porzeczek, przypominającym błogie chwile z dzieciństwa, a przede wszystkim uśmiech mamy, gdy stawiała [...] szklankę pełną serca.

Nie mnóż płot , póki nie wiesz na pewno. Łatwo kogoś skrzywdzić złym słowem, ale naprawić trudniej.

Bo czymże innym był ten kompot,jak nie matczynym sercem zawartym w słodkim turbinowym płynie ?

Krótkie było ich pożegnanie, tak samo jak znajomość. Obie rostały się ze smutną refleksją, że czas bezlitośnie wymazuje takie znajomości, pozbawia wspomnień, obrazów i dźwięków, a człowiek pochłonięty codziennymi obowiązkami zapomina , że gdzieś tam, daleko, żyje ta druga osoba, kiedyś tak bardzo bliska sercu.