Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jego stosunek do pacjentów był wprost nadzwyczajny - pełen serdeczności i nieprawdopodobnie cierpliwy. Zarzucano mu czasami przesadne zauroczenie chorymi i brak krytycyzmu wobec nich. Powtarzał ponoć swoim uczniom, że chory ma zawsze rację. “Jedno z pierwszych stwierdzeń Kępińskiego, które utkwiło w mojej pamięci dotyczyło cierpienia chorych, mówił, że najpierw musimy pomóc człowiekowi w złagodzeniu jego bólu a dopiero potem można zajmować się jego problemami egzystencjalnymi czy psychologicznymi subtelnościami. I leki są właśnie po to. Mówił, że nie każdy człowiek jest w stanie znieść taki ból. Zresztą w Krakowie zawsze była duża różnorodność podejść psychoterapeutycznych (...) Na tym eklektyzm psychoterapii polega: dobierz metodę do pacjenta, a nie odwrotnie” - napisała we wspomnieniach psycholog dr Wanda Badura-Madej.