Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy zabiorę Cię w Dolinę, zobaczysz po lewej i po prawej stronie błękitne wzgórza, zobaczysz tęczę, a pod nią winnice późno w porze deszczu, i może powiesz wtedy: "Oto ona! To tu!". Ale ja powiem: "Troszkę dalej".
I pójdziemy dalej, mam nadzieję, i zobaczysz dachy miasteczek i zbocza pagórków, żółte od dzikiego owsa, zobaczysz wzlatującego w niebo jastrzębia i kobietę, która w porze suchej śpiewa na płytkiej wodzie przy potoku, i powiesz wtedy: "Zostańmy tutaj, to jest to!". Ale ja powiem: "Jeszcze troszkę dalej".
Pójdziemy więc dalej i usłyszysz, jak przy źródłach rzeki woła przepiórka, odwróciwszy się zaś, ujrzysz rzekę samą, biegnącą w dół przez dzikie wzgórza poniżej, za tobą, i spytasz wtedy: "Czy to nie Dolina właśnie?". Ale ja będę mogła tylko odpowiedzieć: "Napij się wody ze źródła, odpocznij tu trochę, przed nami długa droga, a ja nie pójdę bez ciebie".

Racjonalna myśl i nieprzenikniona tajemnica.