Nic tak bowiem nie przyciąga ludzkiej uwagi jak tajemnica.

Gdy dziś do domu wrócę, samotność znów
Zagarnie mnie w objęcia. Zapragnę słów
Tych zwykłych, tych codziennych, niechby nawet złych
Niech wreszcie umrze cisza, brzmiąca tak jak krzyk
Pusty czas pustych dni
Na policzku łezka lśni
Smutek znów koję snem
I tak ciągle dzień za dniem.

- Nie przejmuj się, każdy popełnia błędy. Pod tym względem ludzi odróżnia jedynie to, że mądrzy potrafią się do nich przyznać.