Mam chusteczkę haftowaną

Aż się nasuwa " no nie, no k**rwa no nie, czy Ty to widzisz?!"

Bardzo podoba mi się pióro autorki i dlatego obniżam ocenę.

Zainteresowało mnie "Chodzi lisek koło drogi", sprawdziłam, okazało się, że to dopiero druga pozycja z serii, więc zabrałam się za czytanie pierwszej. I to był błąd. A wręcz jak w starym dowcipie: wielbłąd.

Ja nawet nie wiem jak to coś sklasyfikować. "Kryminał/sensacja/thriller"? Kogoś, kto podrzucił to pod tę kategorię powinno się batożyć. Zagadka w zasadzie żadna, bo wszystko i tak wiadomo prawie od początku. O reszcie nie wspomnę, bo śmiech na sali.

Romans/obyczaj? Lepsza fabuła jest nawet w młodzieżówkach.

Ktoś powinien autorce powiedzieć, że dobra książka nie polega na tym, że czytelnik ma wszystko wyłożone jak kawę na ławę, a jedynie bohaterowie o tym "nie wiedzą". Bo w takiej sytuacji, ma się wrażenie, że czyta się o idiotach, co nie nastraja zbyt pozytywnie.

Do tego bohaterowie - bardziej stereotypowo nie można było "pojechać"? W dodatku albo wręcz święci, albo źli do szpiku kości. A metamorfozy przechodzą tak szybko, że lepiej nie mrugać.

Dobre opowiadanie na początku. I dobre, lekkie pióro.

Autorka po samych swoim pisaniu wydaje się być bardzo pozytywną osobą, dlatego głupio mi się piszę tę ocenę. Z tym, że ja to przeczytałam do końca, a jak widzę ocenę 7,3 to nóż się w kieszeni otwiera.

Aż się nasuwa " no nie, no k**rwa no nie, czy Ty to widzisz?!"

Bardzo podoba mi się pióro autorki i dlatego obniżam ocenę.

Zainteresowało mnie "Chodzi lisek koło drogi", sprawdziłam, okazało się, że to dopiero druga pozycja z serii, więc zabrałam się za czytanie pierwszej. I to był błąd. A wręcz jak w starym dowcipie: wielbłąd.

Ja nawet nie wiem jak to coś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Długo mi zajęło przeczytanie tej książki, , tak naprawdę musiałam się do tego zmuszać.. Była nudna, męczyłam się strasznie. Tyle pozytywnych opinii na jej temat, a ja czuję ogromne rozczarowanie. A postać Elizy wybitnie mnie irytowała!

Długo mi zajęło przeczytanie tej książki, , tak naprawdę musiałam się do tego zmuszać.. Była nudna, męczyłam się strasznie. Tyle pozytywnych opinii na jej temat, a ja czuję ogromne rozczarowanie. A postać Elizy wybitnie mnie irytowała!

Pokaż mimo to

powieść raczej obyczajowa z kryminałem,ciekawy wątek transformacji policji.brakuje ciętych dialogów jak np."uśpione królowe".

powieść raczej obyczajowa z kryminałem,ciekawy wątek transformacji policji.brakuje ciętych dialogów jak np."uśpione królowe".

Pokaż mimo to

Moje pierwsze spotkanie z tą autorka i jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Super napisany kryminał jest akcja, fakt jest kilka wątków ale one do siebie w pewnym momencie bardzo fajnie pasują i łączą się w całości. Morderstwo nie jest proste do wyjaśniania ale wspólnymi siłami można osiągnąć efekty.

Moje pierwsze spotkanie z tą autorka i jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Super napisany kryminał jest akcja, fakt jest kilka wątków ale one do siebie w pewnym momencie bardzo fajnie pasują i łączą się w całości. Morderstwo nie jest proste do wyjaśniania ale wspólnymi siłami można osiągnąć efekty.

Pokaż mimo to

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i powiem wam, że mi się bardzo podobało. Kryminał. Wszystko jest bardzo autentycznie opisane tak jakby były wyciągnięte prosto z policyjnej teczki.
Konstanty Nakański prowadzi bardzo oporną sprawę o zabójstwo. Policjant nie może wejść na żaden trop dlaczego kos chciał się pozbyć młodego mężczyzny. Jedyny ślad jaki posiada to jest chusteczka z ozdobnym haftowanym monogramem, która ktoś wysłał, na adres komendy. Ale podał imię i nazwisko komendanta. Niestety aby dowiedzieć się kto jest sprawdza Nakanski będzie musiał wrócić do bolesnych wspomnień z przeszłości.

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką i powiem wam, że mi się bardzo podobało. Kryminał. Wszystko jest bardzo autentycznie opisane tak jakby były wyciągnięte prosto z policyjnej teczki.
Konstanty Nakański prowadzi bardzo oporną sprawę o zabójstwo. Policjant nie może wejść na żaden trop dlaczego kos chciał się pozbyć młodego mężczyzny. Jedyny ślad jaki posiada to jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Młody aspirant Konstanty Nakański zaczyna prowadzić swoją kolejną sprawę. Tym razem jest to morderstwo, sprawa nie jest łatwa bo policjant nie może natrafić na żaden trop, który wyjaśniałby czemu młody mężczyzna, którego zwłoki zostały znalezione miałby zostać zabity. Jedyny ślad jaki został znaleziony na miejscu zbrodni to chusteczka z wyhaftowanym monogramem…

Eliza Rogowska dopiero straciła oboje rodziców. Ojciec zginął w wypadku samochodowym, matka poddała się w walce z ciężką chorobą. Po ich śmierci okazuje się, że oboje ukrywali przed dziewczyną wiele tajemnic, które bezpośrednio wiążą się z jej przeszłością. Kobieta postanawia odkryć prawdę i zmierzyć się z rzeczywistością, która po odejściu najbliższych uderzy w nią ze zdwojoną siłą.

Przypadek sprawia, że losy aspiranta Nakańskiego i Rogowskiej splotą się a wkrótce okaże się, że oboje dążą do wyjaśnienia tej samej zagadki.

To druga książka Hanny Greń jaką przeczytałam i kolejna, która sprawiła mi wiele przyjemności. "Mam chusteczkę haftowaną" czyta się wspaniale. Każdy rozdział to samograj, który dzięki autorce przyjemnie rozbrzmiewa w czytelniczej duszy. Lekkość z jaką autorka przeplata wątek obyczajowy z kryminalnym zasługuje na pochwałę bo niczego nie jest tu ani za dużo, ani za mało. Bohaterowie są wyraziści, mają poczucie humoru i charaktery o co wcale nie tak łatwo i nie jest to najprostsza ze spraw by tak określić i nakreślić autorów żeby się wszystkich lubiło podczas czytania całej książki, a nie tylko jej fragmentów.
Wątek kryminalny jest ciekawy i chociaż wątki się przeplatają niczym najlepszy supeł to nie czułam się zdezorientowana, bo Hanna Greń potrafi pisać tak by nie czuć się zmęczonym dodatkowym faktem, tropem czy śladem, który się pojawia. Choć autorka myli nasze kroki rzucając nam co i rusz kłody pod nogi to dzięki temu satysfakcja na koniec jest jeszcze większa.
Przyznam się bez bicia mam wyrzuty sumienia, że ta książka tyle czasu spędziła u mnie na półce czekając na swoją kolej.

Spędziłam dwa dni z pierwszą częścią cyklu "Śmiertelne wyliczanki" i od razu po skończeniu pierwszego tomu zamówiłam kolejny, bo jestem bardzo ciekawa jak dalej potoczą się losy głównych bohaterów, co chyba jest najlepszą rekomendacją i autorki oraz tej serii.

Młody aspirant Konstanty Nakański zaczyna prowadzić swoją kolejną sprawę. Tym razem jest to morderstwo, sprawa nie jest łatwa bo policjant nie może natrafić na żaden trop, który wyjaśniałby czemu młody mężczyzna, którego zwłoki zostały znalezione miałby zostać zabity. Jedyny ślad jaki został znaleziony na miejscu zbrodni to chusteczka z wyhaftowanym monogramem…

Eliza...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeżeli chodzi o książki Hanny Greń mogę nie być obiektywna, ponieważ przemawia przeze mnie lokalny patriotyzm. Zawsze kupuję książki przedpremierowo, więc ucieszyłam się, że powstaje kolejny cykl.
Fabuła jest inaczej skonstruowana niż w Cyklu Wiślańskim, nowi bohaterowie.
Plus za miejsce akcji, minus za przekleństwa i papierosowy dym.
Kryminalny wątek jest ciekawy, więc polecam książkę.

Jeżeli chodzi o książki Hanny Greń mogę nie być obiektywna, ponieważ przemawia przeze mnie lokalny patriotyzm. Zawsze kupuję książki przedpremierowo, więc ucieszyłam się, że powstaje kolejny cykl.
Fabuła jest inaczej skonstruowana niż w Cyklu Wiślańskim, nowi bohaterowie.
Plus za miejsce akcji, minus za przekleństwa i papierosowy dym.
Kryminalny wątek jest ciekawy, więc...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

I cóż mam rzec... sama nie wiem co mam myśleć o tej książce. Bo styl autorki uważam za przyjemny. Szybko się czyta, dialogi są ok. Opisy również. Tutaj w zasadzie nie mogę złego słowa napisać. Jednak tak czytałam... czytałam... i jakby początkowa chemia (a wierzcie mi, pierwsze sto stron chemia była!) niestety ulotniła się... Książka ma jakieś 460 stron. Intryg jest kilka z czego wszystko łączy się ze sobą niczym pajeczyna Sheloby... ale niestety dla mnie były one dość proste do rozwikłania. W zasadzie w połowie książki przewidziałam już wszystko. A to w ksiazkach tego typu niestety często powoduje, iż zaczynają one nieco nudzić. Dlatego ciężko napisać mi tę opinię bo w zasadzie mimo, iż nie było tego WOW, a zakończenie nie wbiło mnie w fotel, książka była niezła, styl autorki w zasadzie podobał mi się, tylko jakby czegoś zabrakło. Jednak mam zamiar dać jej jeszcze jedną szansę przy Chodzi Lisek Wkoło Drogi.

I cóż mam rzec... sama nie wiem co mam myśleć o tej książce. Bo styl autorki uważam za przyjemny. Szybko się czyta, dialogi są ok. Opisy również. Tutaj w zasadzie nie mogę złego słowa napisać. Jednak tak czytałam... czytałam... i jakby początkowa chemia (a wierzcie mi, pierwsze sto stron chemia była!) niestety ulotniła się... Książka ma jakieś 460 stron. Intryg jest kilka z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka otwiera nowy cykl pt. Śmiertelne wyliczanki autorstwa Hanny Greń. Poprzednia seria W Trójkącie Beskidzkim bardzo mi się podobała i ukształtowała wysoką pozycję Pani Greń na scenie polskich pisarzy kryminałów. Książkę oceniam jako dobrą, choć moim zdaniem przedstawia zbyt wiele postaci, opisana historia jest bardzo zawiła a przez to mało wiarygodna a jej rozwiązanie mogło być lepsze. Myślę że autorka jeszcze nie wie, jak rozwinie się seria i stąd trochę chaosu w pierwszej części. Bardzo lubię książki Hanny Greń i wieżę, a nawet jestem pewny że kolejne części tej serii będą tylko lepsze.

Książka otwiera nowy cykl pt. Śmiertelne wyliczanki autorstwa Hanny Greń. Poprzednia seria W Trójkącie Beskidzkim bardzo mi się podobała i ukształtowała wysoką pozycję Pani Greń na scenie polskich pisarzy kryminałów. Książkę oceniam jako dobrą, choć moim zdaniem przedstawia zbyt wiele postaci, opisana historia jest bardzo zawiła a przez to mało wiarygodna a jej rozwiązanie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

No niestety, to jest kryminał z tych, w których wątki mnożą się jak szalone, ciekawszy jest jakiś inny niż ten główny. Dużo postaci, każda z nich dość powierzchownie zarysowana. Książka nie do końca w moim stylu, chyba więcej nie sięgnę po tę autorkę.

No niestety, to jest kryminał z tych, w których wątki mnożą się jak szalone, ciekawszy jest jakiś inny niż ten główny. Dużo postaci, każda z nich dość powierzchownie zarysowana. Książka nie do końca w moim stylu, chyba więcej nie sięgnę po tę autorkę.

Pokaż mimo to