Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Wszystko jest funkcją wyobrażenia...
- Wszystko zależy od wyobrażenia...

To tylko dodatkowy aspekt sprawy, nie priorytet, bo prawda niekoniecznie wypływa na wierzch, szczególnie kiedy nie jest pożądana.

To, co się dzieje na górze, jest ukryte przed maluczkimi.

Dla mojego umysłu są tym, czym marna kuchnia dla żołądka.

A dopóki nie ma odpowiedzi, nie ma winnego.

Pieniądze szczęścia nie dają.

- Czekanie to nie życie......

-Bo po co dźwigać brzemię?

W końcu kiedyś paranoik powołuje do życia nienawiść, którą sobie stworzył. Wymysł staje się realny.

Proszę uważać, inspektorze, to, co teraz opisuję, nie jest rzeczywistością, tylko jego rzeczywistością.

Zawsze znajdzie się jakiś powód.

Mądry jest mąż, który szuka swojego dobra na ziemi.

Dokończyć albo nie zaczynać.

Chyba nie pozwolisz,żeby kobieta sama chodziła nocą?

On mówi, że ma pani niesamowitą linię szczęścia.

Jeśli Cię boli , to dobrze. Znaczy , że masz czucie.

Ja mam to szczęście, rozumiesz,że bardzo kocham siebie. A to redukuje moją pożądliwość i wymagania wobec świata.

Czas płynie , dobrze wybierz pytanie.

Musisz wiedzieć,że gość jest zły do szpiku kości.

Jak sam Weill powiada, sztuka to parszywa robota, ale ktoś ją musi wykonywać.

Wtedy na pewno już wiedziałeś, bo w twojej głowie wyczułem tylko opór , sprzeciw. Już nie byłeś ze mną, tylko przeciw mnie.

Widać dlatego , że to niepewne miejsce, Danglard, takie gdzie dzieją się niezwykłe rzeczy.

Natura jednak decyduje sama i skoro życzyła sobie tego perfekcyjnego bezruchu.

Los zatrzymuje się tylko na minutę na dworcu, wskakuj do pociągu, tylko głupcy zostają na peronie.

Każda bardzo piękna albo bardzo brzydka rzecz zostawia kawałeczek siebie w o czach tych, którzy ją oglądają.

- Są rzeczy - oznajmił Radstock, a Danglard tłumaczył symultanicznie - których człowiek nie jest w stanie ogarnąć, dopóki inny człowiek nie wpadnie na zaskakujący pomysł, aby je wcielić w życie. Ale kiedy coś takiego, dobrego czy złego, zostanie zrealizowane, staje się częścią dziedzictwa ludzkości. Użyteczną, powtarzalną, a nawet do pobicia. Ten, kto zjadł szafę, daje innemu możliwość zjedzenia samolotu. Tym sposobem ogromny nieznany kontynent szaleństwa odsłania się powoli jak mapa, która się zapełnia w miarę dokonywanych odkryć. Posuwamy się po nim naprzód, nie mając widzialności, kierujemy się tylko doświadczeniem.

Może lepiej więcej o tym nie mówić. To jeden z wielkich tuneli, które drążą ludzie, prawda, inspektorze? Ten jest bardzo stary, zapomniany. Może lepiej go zostawić, żeby sam się zawalił. Bo problem w tym, że kiedy jakiś wariat otworzy tunel, inni ludzie mogą później wejść do niego...

Każda bardzo piękna albo bardzo brzydka rzecz zostawia kawałeczek siebie w oczach tych, którzy ją oglądają. Wszyscy to wiedzą. Zresztą w ten sposób się ją rozpoznaje.

Pamięć nie ma śmietnika.

Powiedziałem, że podłe jest, że ty tak myślisz. Podłe jest to, co masz w głowie.