Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Och, wasza królewska mość jest zdecydowanie zbyt radosny jak na umierającego - zauważył pan Habbard. - Naprawdę nie ma wasza królewska mość ani odrobiny pretensji do losu, czy to po prostu kwestia panowania nad sobą?
- Nie to, żeby kompletnie żadnych pretensji.... Ale przecież w końcu wygrałem.
- Dziwne ma wasza królewska mość wyobrażenia o zwycięstwie. Przecież umiera, więc na czym niby miałoby polegać?
- Kira żyje - odparł poważnie król, co prawda bez szczególnej nadziei, że zostanie zrozumiany.

[...] majestat pałaców, lśnienie korony, smak władzy i cała reszta radości życia to rzeczy płytkie i nic nieznaczące. A jedyne, co się liczy, to człowiek, który umiera na twoich rękach. I oddałabyś wszystko, żeby tylko żył.

[...] pamiętam, że zawsze się czymś wymienialiście. Najpierw kulkami i żołnierzykami, potem książkami i obrazkami z gołymi panienkami, a czym teraz?
- Teraz dorośliśmy - odparł z uśmiechem jego królewska mość - i wymieniamy się agentami. Przecież wiesz, jak to się robi? Ja złapałem jego szpiega, on mojego. A potem się nimi wymieniamy.

Kat i zabójca siedzą i dyskutują, czyj zawód bardziej etyczny.