Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczął widzieć rzeczy takie, jakimi były naprawdę, bez wrodzonej skłonności umysłu do racjonalizowania; widział świat wokół siebie takim, jakim by był widziany, gdyby ludzkiego umysłu nie zaśmiecały rzeczy, które były raczej wrogami, a nie sprzymierzeńcami.

To tylko sen, powiedział sobie w duchu. (...) Ale jeśli faktycznie był to tylko sen, a on rzeczywiście już nie spał, to co robił przy jego łóżku ten mały chłopiec, który uważnie mu się przyglądał? Jakim cudem widział go tak wyraźnie? Przecież w pokoju było ciemno. (...) I czemu właśnie teraz powoli zaczął się rozpływać... roztapiać w mrocznym powietrzu... aż w końcu zniknął zupełnie?

W pewnym momencie swego życia każdy musi stawić czoło przeciwnością losu i pokonać je, nigdy nie jest się za młodym na to, by doświadczyć goryczy życia i przezwyciężyć ją.