Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Wy tylko tak sobie marzycie, prawda? (...) - Chcecie mnie zadręczyć.
- Wszystko, co jest warte zachodu, zaczyna się od marzeń.

- [...]Ale traktuje pani pacjentów w sposób o wiele bardziej osobisty niż większość z nich. Niż większość lekarzy, prawda?
- Myślę, że należy traktować pacjenta jako istotę ludzką, a nie przypadek. Tak jak chcielibyśmy, aby nas traktowano.

Ode mnie - Gdyby każdy lekarz tak uważał, byłoby świetnie ;p.

Zabawne, że człowiek docenia na starość proste przyjemności z czasów, kiedy dorastał (...), a będąc dorosłym, traktuje je z doskonałą obojętnością. Nagle, kiedy wiesz, że twoje życie ma się ku końcowi, prostota bierze górę nad wszystkim innym.

To wygodna postawa, tkwić w miejscu, gdzie człowiek nie traci nadziei. Wiedział, że nadzieja to przyjaciel i wróg zarazem: zapewniała mu siłę napędową do życia, a przy tym wykluczała realne plany na przyszłość.

Nie rozumiał, co znaczy utracić cząstkę siebie. Nie tylko w sensie seksu, ale i bliskości, jaka mu towarzyszyła, wspólnego budzenia się z brudnymi włosami i nieświeżym oddechem i miłości na przekór temu wszystkiemu.