Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ci posiadający najmniej niekiedy posiadają najwięcej i odwrotnie...

Taka jest przewrotna natura ludzka. Jednego człowieka nie obchodzi, że zaszkodzi innym, jeśli sam na tym zyska.

Wszystkie czarownice znały się od dziecka. Czarownice w cudzysłowie oczywiście - nie posiadały żądnych magicznych umiejętności, z wyjątkiem triku ze znikającą wypłatą.

Przypomniała sobie, jak pierwszy raz zobaczyła Gabriela i uśmiechnęła się na wspomnienie tego, jak kiepskie pierwsze wrażenie na niej zrobił. Teraz miała wrażenie, jakby to było bardzo dawno temu. Czuła się dojrzalsza, mądrzejsza i starsza. Jak przyjeżdżała na ten wolontariat, emocjonalnie była jeszcze dzieckiem. Nie zdawała sobie sprawy z tego jak bardzo. Teraz czuła się silną kobietą. Doświadczenia na wyspie i w jaskini trolli wiele ją nauczyły. Przede wszystkim, że można znaleźć pomoc tam, gdzie się człowiek najmniej spodziewa, dobrych ludzi tam, gdzie z pozoru są tylko źli i odwrotnie, no i że ludzie nie są jedyną rasą na Ziemi. Nie zdziwiłaby się, gdyby zaraz miała dowiedzieć się o istnieniu elfów i zębowych wróżek.

Widzę u ciebie zdolności nie tylko w strzelaniu z łuku, ale również w rzucie oszczepem w bakłażan. Powinieneś się zgłosić na olimpiadę, proponując nową dyscyplinę.

Żył w środowisku, gdzie najważniejsze było dobre imię rodu i lojalność wobec rodziny. Takie zasady wpajano mu od dziecka, nie było absolutnie niczego na świecie, co mogłoby zmienić jego postawę. „Czyżby?”, zapytał cichy głosik wewnątrz głowy. Zlekceważył go i zamknął oczy.

Jasnobłękitne oczy rzucały pytające spojrzenia.
Nigdy nie widziała takich oczu, które jarzyły się
obezwładniającym księżycowym blaskiem. Można było się
w nich zatopić i zatracić. Jakie tajemnice kryły?
Czy należały do człowieka?

Działasz jak magnes na klopoty. Jakim cudem przeżyłaś te dwadzieścia kilka lat?

Kiedy człowiek otrze się o śmierć, zaczyna bardziej doceniać takie proste rzeczy jak dobrak kawa i naleśnik z dżemem.