Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabawne, że nie potrafimy wypowiedzieć na głos niektórych słów. Po prostu nie potrafimy. Pewne słowa wydają się trudniejsze do wyartykułowania niż inne, nawet jeśli są bardzo prawdziwe.

Kiedy spotyka cię w życiu to, co najgorsze, zaczynasz sądzić, że równie dobrze mogą ci się przydarzyć wszystkie inne złe rzeczy, które wcześniej uważałeś za niemożliwe.

Nie, tak naprawdę nie chciałabym się nigdzie znaleźć, bo gdziekolwiek się pojawię, zawsze muszę znosić samą siebie. Jestem na zawsze przywiązana do tego umysłu i ciała, do tego bagna człowieczeństwa, jaki reprezentuję.

Ludzie są wredni, zanim się nie napiją kawy.

Człowiek może poczuć się głupcem nie z powodu innych, a tylko z powodu samego siebie.

Jaka szkoda, że rozmowa nie może być sterowana niczym ruch uliczny, za pomocą świateł: dostajesz czytelny sygnał, kiedy masz się zatrzymać, albo zachować ostrożność.

Jednym z najgorszych elementów towarzyszących czyjejś śmierci jest to, że człowiek wraca myślą do momentów, w których nie zadał odpowiednich pytań, bo idiotycznie zakładał, że ma mnóstwo czasu.

Honestly, I am not that good a listener. I am just good at letting other people talk.

Niektóre wydarzenia sprawiają, że cała reszta wydaje się nieistotna.

Mam lepsze rzeczy do roboty niż porównywanie własnej osoby z niedoścignionymi ideałami ustanowionymi przez grafików kolorowych czasopism.

Just because you're strong doesn't mean you shouldn't ask for help sometimes.

To, że człowiek nie wie, co mówić, to żadna wymówka.

Nie ma wyraźniejszej oznaki samotności niż dłoń na szybie.

,,Wszystko kiedyś
minie, Jessie. Pamiętaj o tym. To, co dzisiaj wydaje się takie ogromne
i przytłaczające, wkrótce stanie się nieistotne”.

Idealne dni są dla ludzi, którzy mają niewielkie, realne marzenia.

To takie popieprzone, że ludzie muszą umrzeć i nic z tym nie
można zrobić.

Not knowing the right thing to do is not an excuse for not doing anything.

Niekiedy pocałunek nie jest pocałunkiem nie jest pocałunkiem nie jest pocałunkiem. Niekiedy jest poezją.

And she'll remind me that everything that is new always feels tenuous, that a lot of this, maybe even most of this, is in my head.

I will stop being afraid of everything. Of hurt and rejection.