Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czujemy więcej, niż potrafimy nazwać. Nasz język jest zbyt ubogi w stosunku do naszych emocji.

Tylko od nas zależy czy prawdę przyjmiemy za iluzję, czy iluzję za prawdę.

Marzenia i cele to zupełnie co innego. Te drugie można osiągnąć. Pierwsze są niedościgłe...Marzenie, które zostało spełnione, staje się już tylko zrealizowanym celem...

Nie można być przyjacielem każdego pacjenta. Nie można być kimś bliskim dla paruset ludzi. Nie można po każdym, który musiał odejść, nosić żałoby. To ich życie.

Ludzie to idioci, uwielbiają ranić sami siebie.

Marzenia i cele to zupełnie co innego. Te drugie można osiągnąć. Pierwsze są niedościgłe... Marzenie, które zostało spełnione, staje się już tylko zrealizowanym celem.

Nie tak dawno uważał pan, że lekarz i pacjent to partnerzy w walce z chorobą. Że nie ma wielkiego lekarza i siedzącego naprzeciw niego małego pacjenta, że naprzeciw siebie zasiada dwóch równych. Jeden ma wiedzę, doświadczenie, drugi intuicję, najlepiej zna siebie i swoje reakcje. (...) Byłem pana partnerem, jak długo się na wszystko zgadzałem. Cały układ diabli wzięli, kiedy zacząłem postępować nie po pana myśli. Nie ma już równości. Bardziej odpowiadałoby panu poddaństwo? A może historycznie jeszcze starszy, sięgający swoimi korzeniami do starożytności. Co pan powie o niewolnictwie? W końcu oczekuje pan ode mnie niewolniczego posłuszeństwa.

Nie ma ludzi z kamienia. Każdy ma tylko inną granicę wytrzymałości.

Co mi tu pieprzysz, człowieku? Co się tak gimnastykujesz? W dupie masz mnie i to, co mówisz! Wisi ci, co to dla mnie znaczy! To pana praca! Ile ktoś panu płaci za mówienie takich rzeczy innym ludziom?

Myślę, że bezczynność jest znacznie bardziej męcząca od nadmiaru pracy.

(...) można w jednej chwili stracić dom, samochód, telewizor, dywan... Ale obrazów zapisanych gdzieś głęboko w pamięci, widoków zatrzymanych pod powiekami nigdy się już nie straci. Nikt ich nigdy nie zdoła ukraść, przywłaszczyć sobie ani zabrać. One już zawsze będą (...).

Czasami łatwiej jest uciec z miłości niż żyć w przeświadczeniu, że się ją straci.

Rodzina to nie więzy krwi. Rodzina to więzy uczuć.

Ludzie uwielbiają wypełniać swoje życie życiem innych. To takie ekscytujące, a zarazem bezpieczne. Bez ponoszenia jakiegokolwiek ryzyka można się pławić w wielkich emocjach.

Zawód musi pasować do człowieka. A może człowiek do zawodu...

Każdy słyszy to, co chce usłyszeć. Sztuka
konwersacji nie zawsze idzie w parze ze sztuką
rozumienia i interpretacji.

W układach międzyludzkich, szczególnie w tym zawodzie, należy trzymać dystans do wszystkiego. Wtedy nikt nas nie zrani i nie zniszczy. Nikt nie będzie w stanie w nas uderzyć, zaatakować.

Wygłasza pan wyświechtane poglądy na użytek innych, ale one rzadko sprawdzają się w życiu.