Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można oddychać, jeść, pić i czuć uderzenia własnego serca, a mimo to być martwym.

(...)to co szpetne i wulgarne zazwyczaj usiłuje zdominować piękno i subtelność, aż uczyni je niewidzialnym.

Świat jest do zniesienia jedynie wówczas, jeśli się wierzy w czyniącą zadość sprawiedliwość.

Czasem bywa tak, że dopiero gdy człowiek się z czymś definitywnie upora, możliwy jest nowy początek.

Najgorsze jest to (...) że nie możemy się uwolnić od własnej przeszłości. Możemy ją wciąż na nowo wypierać ze świadomości, lecz od czasu do czasu ona znów się pojawia, staje przed nami i utrudnia nam życie. Nigdy tak naprawdę przed nią nie uciekniemy, a przede wszystkim nigdy w sposób ostateczny. (...) Lepiej, jeśli w którymś momencie się z nią zmierzymy (...) spojrzymy w jej oblicze, spróbujemy ją zaakceptować i z nią żyć. Tylko wtedy możemy się z nią uporać.

Dlaczego ludzie wciąż coś sobie obiecują po związku, w którym tkwią, choć w gruncie rzeczy doskonale wiedzą, że jest on niewłaściwy, że zwyczajnie do siebie nie pasują? Z strachu przed samotnością. Nie chcą stracić poczucia przynależności do drugiej osoby. Poczucia bezpieczeństwa,nawet jeśli jest ono fałszywe. To takie miłe, gdy ktoś czeka na nas w domu, prawda?

Sporo wysiłku kosztuje życie z człowiekiem, którego już się nie kocha.

- Ależ pani wyszczuplała! Koniecznie musi mi pani zdradzić swoją dietę!
"Permanentny brak miłości - pomyślała Karen. - To może zdziałać cuda!".

Nie mieszać się. Potem człowiek ma tylko kłopoty na karku. Wycofujemy się do sfery, w której życie innych ludzi nic a nic nas nie obchodzi. Każdy zamiata własne podwórko.