Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cyrilly Abbels ewidentnie była tyranem. Mówiono, że wciąż jest na diecie i dlatego ma takie usposobienie.

Tożsamość artystyczna - Sylvia zalicza się raczej do artystów klasycznych, z pewnego rodzaju surową elegancją. W swoim rzemieślniczym podejściu do pisania była bardziej Wolterem niz Rousseau, a jej ogólne wyobrażenie o maestrii pochodzilo ze Starego Świata. Nie miala romantycznej wizji natchnienia, a pasję przekuwała w piękno cieżka pracą.

Zauroczenia - Szalenie rożnorodne. Dotyczyly: cesarza Hirohito, Adlaia Stevensona, Laurence'a Oliviera w Hamlecie, kilku osadzonych w Charles Street Jail w Bostonie, Rhetta Butlera, Dylana Thomasa oraz chłopaka obsługującego windę w sklepie Thayer-McNeil, który był słodki ,,w taki sklepowy sposób".

Teraźniejszość - Muszę w jakiś sposób pochwycić cudowność bycia siedemnastolatką. Każdy dzień jest dla mnie tak cenny, ze odczuwam niewysłowiony smutek na mysl, a czas się starzeje, przecieka mi przez palce. Teraz, teraz właśnie jest najlepszy okres mojego życia.

Była niespokojnym duchem. Prowadziła nieco za szybko, odpływała nieco za daleko od brzegu. Łapała autostop, brawurko jeździła na nartach. Mimo zaciekłego perfekcjonizmu nie utożsamiała sie z wizerunkiem grzecznejdziewczynki, na który tak ciężko pracowała.
Dido Merwin opisała poźniej ten paradoks jako dążenie Sylvii do ,,pogodzenia Medei z Emily Post". [...]
Czy da się wziąć na swoje barki brzemię życia i nieść je z wdziękiem i lekkością?