Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Plakietki z imionami na oddziale noworodkowym, które pielęgniarki wsuwały w odpowiednie miejsce na łóżeczkach. (...) Czasami rodzice mieli już wszystko obmyślone. (...) Jeśli nie były to imiona po kimś znanym, to po kimś z rodziny.
Zawsze jakiś pomysł, kim dziecko powinno być.

Lepiej nie mówić pięknej kobiecie jaka jest piękna. Jeśli już to wie, zdobywa w ten sposób władzę nad głupcem, który jej to powie. A jeśli nie wie, nie da się powiedzieć nic, co by ją o tym przekonało.

- Nie potrzebujemy innych ludzi. Nie planowaliśmy dzieci. Życie to wystarczająca praca. Zawsze chodziło tylko o przetrwanie. Może to wygląda inaczej, jak się idzie na studia, kupuje dom i robi te wszystkie rzeczy, ale jak dla nas zawsze chodziło o przetrwanie. Nic się nie zmieniło. Tylko konkurencja jest teraz mniejsza.

- Otóż nie, mnie to nie przeraża. Jakoś nigdy nie kupowałem kościelnej wizji małżeństwa. Jestem zdania, że małżeństwo w świątyni to coś wyjątkowego, ale małżeństwo w rozumieniu prawnym to coś innego. Nie uważam, żeby było w tym coś przerażającego.