Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wielu dorosłych, nie okiełznawszy należycie swojej wyobraźni, całe życie ulega ułudom i opiera się w swej działalności nie na realnych danych otaczającego ich świata, ale na nierealnych płodach fantazji, na które ich uczuciowość wywiera najczęściej najsilniejszy wpływ.
Roztropność takich ludzi jest jakby sparaliżowana, i cokolwiek przedsięwezmą, kończy się niepowodzeniem, bo nie miało realnych podstaw. Cele, które sobie zakładają, są nierealne, nierealne również są środki, których się chwytają. A wszystko to dlatego, że brakło im tego zmysłu rzeczywistości, który by im pozwolił łatwo rozróżniać, co się dzieje na świecie, od tego, co się dzieje w ich umysłach.

Nigdy bowiem nie będzie dobrze rządzić innymi, kto nie umie dobrze rządzić sobą.

W lenistwie jest zawsze umiłowanie czegoś, co się sprzeciwia wysiłkom woli, a mianowicie spokoju, używania pewnych zadowoleń zmysłowych czy umysłowych, którym życie oddane pracy przeszkadza.

Od młodości już należy się zaprawić do tego, aby panować nad swymi wewnętrznymi stanami, nie tylko uczuciami, ale i wyobrażeniami i myślami, z których one powstają. Opanowanie smutku i zniechęcenia i utrzymywanie się w stanie pogody ducha i radości zależy właśnie od tego panowania nad myślą i w tej dziedzinie można zajść dalej niż niejeden mniema. Trzeba umieć się zdobyć na wysiłek woli, aby sobie zakazać myśleć o czymś, co gryzie i rozgorycza, a przenieść myśl na przedmioty kojące i podnoszące na duchu.