Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co do Molly Bloom, to sprawa wygląda inaczej. Więcej w niej z samicy niż z kobiety, i dlatego jej mowa wewnętrzna pozbawiona jest interpunkcji, niesformułowana, artykułowana zaledwie. Wyraża coś, co znajduje się trochę poniżej poziomu języka. To raczej próba opisu strumienia świadomości niż próba odtworzenia.

Wiadomo, że naga siła, gwałt nie może dać szlachectwa. Żeby siła mogła rozwinąć się właściwie, trzeba jej środowiska darzącego sławą: pola walki albo co najmniej turnieju, a więc środowiska, które pozwoli sile przekształcić się w język.

...zwyciężone przyzwyczajeniem i próżnym pośpiechem.