Jak wół w jarzmie, żłobię bruzdę, zwaną życiem, nie widząc nikogo ani przed sobą, ani za sobą.

Czuło się, że chce żyć dla szczęścia, a potrafi umrzeć dla sławy.

Kobiety naszych czasów nie umieją kochać sercem, kochają głową, tylko głową, moje dziecko!

Amantka bez kawalera, jest jako drzewo bez cienia!

Ród ludzki nie może przestać istnieć dlatego, że komuś jest źle na świecie. Musi żyć, pomimo swej żądzy niebytu, pomimo ognia, miecza, pomimo nienawiści i szalonych pasji.

Należy umieć odbierać szczęście bogom i nie przykładać zbyt wielkiej wagi do życia. Nie po to jesteś stworzony, aby rozumieć, lecz, aby używać!

Dowodem prawdziwej odwagi jest umieć przezwyciężyć namiętność, która czyni nas nieszczęśliwymi.
Oddawanie się szałowi poniża człowieka, który winien się rządzić rozumem.