Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeszłość może nas kształtować, ale nie określa nas w stu procentach.

Ten swiat nie sklada sie tylko z nienawisci i problemow. Od czasu, do czasu przy dobrych wiatrach, mozna trafic na odrobine szczescia.

I wiedziałam, że Haven była w błędzie.
Nie zawsze ktoś kochał bardziej lub mniej.
Kiedy dwoje ludzi naprawdę się kochają, robią to w równym stopniu.
Ironią jest, że kiedy w końcu uświadomiłam sobie całą prawdę o tym, to muszę spędzić całą wieczność w ciemnościach i otchłani myśląc o wszystkim czego mi będzie brakować.
Na wieczność otoczona ciemnością. Oderwana od tego co kocham i od ludzi, których kocham. Nawiedzana przez błędy mojej przeszłości. Wieczne przedstawienie odgrywane przed moimi oczami i szydzące z wyborów, które dokonałam.
Jeśli tylko kierowałabym się sercem, a nie rozumem.

Skoro był nieśmiertelny, to wątpię, żeby przyszło mu do głowy sporządzenie testamentu.

Między nami narasta energia, która w tej chwili jest już niemal wyczuwalna; jeszcze chwila i na własne oczy zobaczę, jak płynie z jego ciała do mnie. Gęste, pulsujące pasmo pragnienia, rozszerza się i kurczy, chcąc nas do siebie przyciągnąć i złączyć w jedno.

Wpatruje się w moją nocną gwiazdę i proszę o poradę, o pomoc, a jeśli to będzie niemożliwe, chociaż o małą podpowiedź, w którym kierunku powinnam iść.

-Wiesz co mówią o tajemnicach, prawda? - moje oczy wpatrzone były w jej.
Wzrusza ramionami chcąc zachować się obojętnie, co znowu jej się nie udaje. Jej twarz była nękana przez strach i zmieszanie.
-Dwie osoby mogą utrzymać sekret jeśli jedna z nich jest martwa.
Kręci głową udając, że ją to nie obchodzi, ale wiedziałam , że tak nie jest.

Jedna gwiazda, która usuwa w cień wszystkie pozostałe, jak gdyby prosiła, bym pomyślała jakieś życzenie.