Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najgorsze prawo jest lepsze od biurokratycznej tyranii.

Każdy głupek potrafi złapać bat i zmusić ludzi do
posłuszeństwa. Trzeba jednak rozumu i cierpliwości,
by społeczeństwu służyć.

Kto nie jest zdolny służyć swoim współobywatelom, chce nimi
rządzić.

Faktu, że istnieją dranie, nie można traktować jako wystarczającego powodu dla ograniczenia wolności ogromnej
większości porządnych ludzi.

Pierwszym obowiązkiem obywatela społeczności demokratycznej jest kształcenie siebie i zdobywanie wiedzy potrzebnej do zajmowania się sprawami obywatelskimi. Prawo wyborcze to nie przywilej, lecz obowiązek i moralna odpowiedzialność.

Eufemizmem jest nazywanie państwem opieki społecznej ustroju, w którym rządzący mogą swobodnie robić to, co jak sami uważają, najlepiej służy dobru powszechnemu, przeciwstawiając mu system, w którym administracja jest związana prawem, zaś obywatele wobec bezprawnych naruszeń ze strony władz mogą dochodzić swoich praw w sądzie. Owo tak zwane państwo opieki społecznej to faktycznie tyrania rządzących.

Biurokrata jako wyborca dużo chętniej zabiega o podwyżkę niż o równowagę budżetową. Jego główną troską staje się zwiększenie poborów.
Na strukturę polityczną Niemiec i Francji w latach poprzedzających upadek ich demokratycznych konstytucji w dużym stopniu oddziaływał fakt, iż dla znakomitej części elektoratu państwo stanowiło źródło dochodu.

Nieskuteczny ekspert będzie zawsze dążył do rządów biurokratycznych, zdaje on sobie bowiem w pełni sprawę z tego, iż w systemie konkurencyjnym nie powiedzie mu się. Dla niego najlepszym wyjściem jest władanie biurokracji. Wyposażony we władzę własnego urzędu będzie wprowadzał swoje zarządzenia z pomocą policji.

Każdy biznesmen amerykański, który miał okazję zapoznać się z warunkami ekonomicznymi w południowo-wschodniej Europie, sprowadza swoje spostrzeżenia do dwóch punktów: przedsiębiorcy krajów tego obszaru nie troszczą się o wydajność produkcji, zaś rządy pozostają w rękach skorumpowanych klik.