Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka "Kościół kobiet" wynika z chęci podzielenia się przestrzenią, którą stwarzam sobie w Kościele, miejscem, które zaludniam feministycznymi teolożkami, zakonnicami, problemami przez nie poruszanymi i ich postulatami. Oddycham tym, że można tak jak one formułować pytania, wczytuję się w ich odpowiedzi. Ich opowieści stają się dla mnie zachętą, by sobie samej taką przestrzeń tworzyć, by nie poddawać się zbyt łatwo. Kościół jest powszechny i różnorodny. Można szukać, nie opuszczając go, pozostając w środku (s. 6-7).

Jeśli zostaniecie w Kościele, bądźcie głośne. Jeśli zdecydujecie się odejść, odchodźcie z hukiem - można usłyszeć od katolickich feministek (s. 7).

Ruch kobiecy jest naprawdę czymś wyjątkowym i zmieniającym ludzką historię. Nie było wcześniej takiego momentu w historii, żeby na całym świecie, w różnych kulturach, religiach i kontekstach kobiety wyłaniały się jako przywódczynie i nauczycielki oraz przemawiały w debatach.

Pozwalamy, i to zarówno wierni, jak i szeregowi duchowni, by biskup zwalniał i mianował księży według uznania, co daje szerokie pole dyscyplinowania nieposusznych i mobbingu, krytego kościelnym obyczajem. Ale ostatecznie w tych kopertach są nasze pieniądze, źle traktowani księża są naszymi braćmi, synami czy kolegami, a ten rodzaj autorytarnej władzy zestawiony z miernymi duszpasterskimi umiejętnościami powinien nas poruszyć i zmusić do reakcji.