Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Góry są jedynie wypadkowymi geologii. Nie zabijają celowo ani też celowo nie zachwycają, wszelkie właściwości emocjonalne, które miałyby posiadać, są im narzucane przez wyobraźnię człowieka.

Rozmyślałem o niepohamowanej namiętności, która popycha ludzi do podejmowania karkołomnych wspinaczek. Żaden przykład ich nie zniechęci [...]szczyt potrafi odznaczać się taką nieodpartą siłą przyciągania jak głębina. - Theophile Gautier.

Ci, którzy idą na szczyty gór, są po części zakochani w sobie, a po części w nicości.

W przypadku gór przepaść między tym, co wyobrażone, a tym co realne, potrafi rozwierać się na tyle szeroko, że można w niej stracić życie.

Kiedy stosunek obwodu człowieka do jego wysokości przekracza pewną wartość, zaczyna on żywić główne zamiłowanie do równin na dnie swej duszy.

White pisze, że niektóre "zdarzenia umysłu" mogły zajść tylko na atlantyckich wybrzeżach, gdzie "wieją osobliwe wiatry duszy". Jest to odmiana idei, które tak pociągała Edwarda Thomasa: że przestrzenie wewnętrzne są w ogromnym stopniu kształtowane przez przestrzenie zewnętrzne".