Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może to, co wydaje nam się najlepsze, wcale nie jest najlepsze? Może błędne decyzje są potrzebne, żebyśmy trafili we właściwe miejsce?

Chcę, żeby był zdrowy, szczęśliwy, żeby otaczali go życzliwi ludzie i robił to, co kocha. Zależy mi, żeby wiedział, jak wielu go docenia i że ma ogromny wpływ na życie innych... będąc po prostu sobą. I pomagając nam być tym, kim jesteśmy.

Łatwiej po prostu czegoś nie zaczynać, niż potem oglądać tego koniec.

-Spójrz tylko w te oczy, człowiek może się w nich zagubić!
- Bez Google Maps nie ma mowy, żeby wydostać się z moich oczu.

Może to, co wydaje nam się najlepsze, wcale nie jest najlepsze? Może błędne decyzje są potrzebne, żebyśmy trafili we właściwe miejsce?

-Marzenia nie muszą być realistyczne. Dlatego są marzeniami. Musisz pracować, żeby je zrealizować. W przeciwnym razie nie były by to marzenia tylko... zdarzenia.

Widząc ją przypominam sobie fragment Piasku z naszej plaży- gdzie tata pisał, że rozpacz jest trochę jak przewlekła choroba, coś, co może zadomowić się w naszym wnętrzu i zaatakować bez ostrzeżenia.

Patrzę na Verę i przypominam sobie jej słowa, które wypowiedziała w czasie pierwszego lunchu który razem jadłyśmy. Sherloc zabiłby dla Watsona, gdyby było trzeba, każdy to widzi.
-Tak dla twojej informacji. Dla ciebie mogłabym zabić.
-I nawzajem-mówi. To uspokaja i wzrusza.

Sprawiając, że Claudia Wallace się śmieje, człowiek ma wrażenie, że sam coś zyskuje.

To, że ma się mniej lat, nie znaczy, że nie przeżyło się niczego ważnego.

-Alienowanie się?
-Super.To chcę się alienować.
-Pewnie to kwestia doświadczenia ,ale jesteś w tym świetna.
-Uważaj sobie.
Uśmiecham się szeroko.

Powiedział, że kupiłaś mu lody. Z żelkami. Kupiłaś mojego bratu, najpoważniejszymu człowiekowi na świecie, lody z żelkami. Jesteś królową spośród nas, śmiertelników. Królowa Sloane [...]".

Myślisz sobie, że wszystko jest okej i że ta druga osoba jest z tobą szczera, ale okazuje się, że to nieprawda.
Oddajesz jej jakąś część siebie, żeby na koniec dowiedzieć się, że to nie ma żadnego znaczenia. Tylko że już tego nigdy nie odzyskasz. - Przełykam ciężko ślinę. - Do dupy. Nienawidzę tego.

- Czasem... w towarzystwie niektórych ludzi... czuję się, jakbym musiał... robić coś na siłę, rozumiesz? Zmuszać się. - Zaciska uchwyt na mojej talii. - Ale przy tobie... kiedy jestem z tobą... mogę po prostu... być.

- Marzenia nie muszą być realistyczne. Dlatego są marzeniami. Musisz pracować, żeby je zrealizować. W przeciwnym razie to nie byłyby marzenia, tylko... zdarzenia.
- Niezłe. Można to drukować na kubkach.

To lepsze niż... - Niż pakowanie się w cały pakiet. Niż chodzenie ze sobą, randki, budowanie więzi, uczucia i już po wszystkim świadomość, że był bez znaczenia".

... można nawiązać takie znajomości, mimo że nigdy więcej się tych ludzi nie zobaczy, i że to w żaden sposób nie umniejsza wartości dzielonych z nimi przeżyć i wspólnie spędzonego czasu. To wszystko pozostaje z nami, nawet jeśli znajomość miała trwać tylko określony czas.

To nie tego chciałam. Ale z drugiej strony, przecież nie powinno w tym chodzić o to, czego ja chcę. Liczy się to, czego oni chcą, i dlaczego ja stanęłam pomiędzy".

,,Przepraszam nie jestem tego w stanie skomentować" - odpisuje przyjaciółka. - ,,Mój mózg uległ spontanicznemu samozniszczeniu ".

Najlepsze riposty pojawiają się w głowie długo po zdarzeniu, na które trzeba było zareagować i to zazwyczaj w chwilach samotności, na przykład pod prysznicem gdzie można je wygłosić jedynie do butelki z szamponem.