Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kupiłem książkę z myślą o córce (lat 5),ale niestety to jeszcze ją przerasta. Wprawdzie książka jest bogato ilustrowana i opisana możliwe prostym językiem (gramatyka mogłaby być trochę lepsza),ale dla przedszkolaka pojęcia "państwa", "najazdów", "podbojów", "pogan", "arcybiskupstwa", a nawet różnica między "księciem" i "królem", i ogólna mnogość faktów są trudne do ogarnięcia i nie sposób tego szybko i sprawnie wytłumaczyć podczas lektury. Wydaje mi się po prostu, że 5 lat to trochę za wcześnie na naukę historii, ale zarazem przyznaję, że chyba wiele więcej nie da się zrobić w celu lepszej komunikatywności z dzieckiem. Szkoda tylko, że autor nie pokusił się o spójną narrację rozdziałów, która umożliwiłaby czytanie całości jak powieść--tu mamy raczej "odrębne kawałki materiału" powiązane w sumie tylko wspólną datą. Na razie zrezygnuję z czytania tej książki zamiast lektury do poduszki i spróbuję w ciągu dnia systematycznie przerabiać po jednym rozdziale... Może się uda, ale to niełatwe zadanie. ----- Po zakończeniu lektury. Jakoś się udało, po kilka stron dziennie, ale trudno było. To materiał raczej dla dzieci 10+ lat (dla mnie--od zawsze "nogi" z historii--był nawet ciekawy). Potraktowałem to jako "przetarcie" przed innymi pozycjami dotyczącymi historii, aby osłuchać się z pojęciami i spróbować zapamiętać jakieś kluczowe fakty podkreślone przeze mnie po lekturze rozdziału. Odwołuję też częściowo uwagę o spójności materiału--nowsze dzieje są już przedstawione spójniej niż dzieje Piastów, których właściwie dotyczy ten zarzut.