Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to opowieść, której towarzyszy przede wszystkim wzruszenie, gdyż niezłomna, gorliwa postawa jej bohaterów jest czymś, co mocno pokrzepia serce czytelnika. Obecnie w kulturze dominuje pokazywanie uczestników konspiracji jako fajnych młodych ludzi, co poszli walczyć z faszyzmem, bo tak chciał los. Autor ukazuje, zarówno księży jak i wiernych, w ogóle wszystkich powstańców, jako osoby głęboko uformowane i starannie przygotowane do ról, które przyszło im wypełniać w chwili próby. W nieco zawoalowany sposób jest to także laurka dla katolickiego tradycjonalizmu, wprawny odbiorca szybko zauważy różnice między współczesną liturgiczną bylejakością a postawą tamtych księży, którzy w warunkach okupacji dbali o odpowiednie wyposażenie:ornaty, stuły, świece a pośród spadający bomb, sprawowali Eucharystię z najwyższą starannością. Podsumowując, ta książka oprócz wartości czysto historycznej niesie ze sobą sporo wartościowego chrześcijańskiego przesłania, jedyne co mi w niej przeszkadza, to powtarzanie pewnych informacji i wątków, o niektórych sprawach i wydarzeniach dowiadujem się nawet 4 razy