cytaty z książek autora "Iwona Mejza"
Byli żywym dowodem na to, że nigdy nie należy mówić"nigdy", bo człowiek naprawdę nie wie, co mu los jeszcze szykuje.
Wiem, jak to jest, gdy człowiekowi wszystko wali się na głowę, a musi sobie jakoś poradzić, bo nie ma wyjścia. Wiem, jak to jest, gdy los rzuca kłody pod nogi i wydaje się, że już po nas. Ale pamiętaj, że o kłodę pod nogami można się potknąć, można ją obejść, ominąć, a można też przeskoczyć, wspiąć się wyżej. Wybór należ do nas i zależy od sytuacji, w jakiej zostaniemy postawieni.
Życie zawsze ma w zanadrzu jakieś niespodzianki. Czasami bardzo miłe i przyjemne, ale czasami też cuchnące jak zgniłe jajo.
Powinien się nauczyć, że co było, nie wróci, a dbać należy o to, co jest, żeby nie zaprzepaścić.
Każdy ma swoje miejsce na ziemi, tylko zdarza się, że musi dużo czasu upłynąć, zanim je znajdzie, oswoi, pokocha.
(…) zawsze uważałam, że jak ktoś chce coś powiedzieć, to powie, a jak milczy, to albo nie chce, albo ma dobry powód do milczenia.
Bo czasem trzeba pomóc, nawet wbrew woli, bo nie zawsze uświadamiamy sobie, że potrzebna jest nam pomoc!
Bo to, czy jest się dziecinnym, czy nie, nie zależy od wieku, ale od charakteru.
Rodzinne strony odgrywają w życiu każdego człowieka ważną rolę. Wizyta w nich często jest powrotem do lat młodości, sentymentalnym, przesłodzonym, przepełnionym nostalgią za utraconym czasem.
Dopóki nie załatwisz tego, co cię dręczy i nie dojdziesz do ładu sam ze sobą, nic ci się nie będzie układało i wszędzie będziesz się czuł obco.
A los, skoro ma przynieść coś, cokolwiek, to i tak przyniesie, i trzeba będzie się z tym niespodziewanym zmierzyć.
Czy jej siła jest słabością, czy może na odwrót: jej słabość jest także jej siłą?
Nigdy nie daj ludziom poznać, że masz problemy, nawet jeżeli wiedzą, że jest coś na rzeczy, to swoim wyglądem i zachowaniem zbijesz ich z tropu. W życiu trzeba czasem poudawać, dziecko.
Nigdy nie warto rozpaczać nad rozlanym mlekiem, bo to nic nie daje. Ale warto uczyć się na błędach, niekoniecznie swoich.
Właściwie nikt, albo prawie nikt, nie chce być sam, to trudne i czasem bolesne. Ale jeszcze trudniejsza jest samotność w związku, brak pewności, że ta osoba obok nas jest naszym dopełnieniem, tą brakującą połową. To już lepiej ułożyć sobie życie po swojemu, wziąć do domu psa, albo kota. Albo kota i psa, żeby i się nie nudziło.
(…) ona wychowuje syna dla swojej przyszłej synowej, jeżeli będzie synowa oczywiście. Żeby nie miał dwóch lewych rąk i nie zginął na świecie. Wszystko czego się teraz nauczy, przyda mu się w dorosłym życiu i zaprocentuje.
Zawsze są jakieś podobieństwa rodzinne, ale wiadomo, że każde kolejne pokolenie, to mieszanka poprzednich. I nie jest tak, że bierzesz z przeszłości, co chcesz, tylko to, co dają.
Niektórzy widzą tylko człowieka w człowieku, gdy mu się dobrze powodzi.
Tak to już świat skonstruowany, że choćby człowiek miał charakter jak anioł, pomagał innym, to i tak miarą szacunku pozostają pieniądze.
Tutaj każdy ma jakieś mniejsze lub większe grzeszki na sumieniu.
Gdy los zamyka ci jedne drzwi, to chwilę potem otwiera inne.
Nie wszystkie historie kończą się szczęśliwie, ale przecież zawsze można zacząć od nowa.
Ale czy na wszystko trzeba zasłużyć? Czy nic nie może być nam dane?
Czy nie można tak po prostu żyć i być szczęśliwym?
W końcu ma się jedno życie i trzeba wykorzystać je jak najlepiej, pomimo błędów i porażek.
Nie ma ludzi idealnych, tak jak nie ma idealnych miejsc, ale ważne, by znaleźć dla siebie miejsce najlepsze, najbardziej przyjazne, o dobrej aurze, dające poczucie bezpieczeństwa i spokój, gdy już zrozumiemy, że w każde z nich, gnani niepokojem i pragnieniem zmiany, zabieramy siebie. Istotne, by wśród wielu ludzi, których spotkamy na drodze naszego życia, odnaleźć tych, z którymi nam po drodze. Takich, którzy poratują w razie kłopotów, pocieszą, dadzą wsparcie i znajdą w sobie odwagę, by być przyjaznym w biedzie. Takich, z którymi będziemy razem marzyć i spełniać marzenia, w odpowiednim miejscu i czasie. Takich, którzy zawsze będą mogli liczyć na naszą niewymuszoną wzajemność.