Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Adam Lityński
![Adam Lityński](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/7548/496076-140x200.jpg)
Źródło: Uniwersytet Śląski (Gazeta Uniwersytecka)
8
6,3/10
Pisze książki: historia, nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
polski prawnik, profesor nauk prawnych, historyk prawa, profesor na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego.
W 1962 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Był pierwszym doktorantem na utworzonym w 1967 Wydziale Prawa i Administracji na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, przedstawiając pracę zatytułowaną Rozwój organów szlacheckiego samorządu gospodarczego w Małopolsce do 1717 roku[1]. Uzyskał następnie stopień naukowy doktora habilitowanego. W okresie PRL-u związany ze środowiskiem solidarnościowym, przez co dopiero w 1989 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. W latach 90. przez krótki okres związany z Unią Demokratyczną.
Do września 2013 roku był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz kierownikiem Katedry Historii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji. Wcześniej pełnił również funkcję prorektora tej uczelni. Pracuje także na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (jako kierownik Katedry Nauk Historyczno-Prawnych) oraz w Wyższej Szkole Zarządzania i Nauk Społecznych w Tychach (kierował tam Katedrą Administracji). Specjalizuje się w naukach historycznych (w tym historii państwa i prawa polskiego).
W 1962 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Był pierwszym doktorantem na utworzonym w 1967 Wydziale Prawa i Administracji na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, przedstawiając pracę zatytułowaną Rozwój organów szlacheckiego samorządu gospodarczego w Małopolsce do 1717 roku[1]. Uzyskał następnie stopień naukowy doktora habilitowanego. W okresie PRL-u związany ze środowiskiem solidarnościowym, przez co dopiero w 1989 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych. W latach 90. przez krótki okres związany z Unią Demokratyczną.
Do września 2013 roku był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz kierownikiem Katedry Historii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji. Wcześniej pełnił również funkcję prorektora tej uczelni. Pracuje także na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (jako kierownik Katedry Nauk Historyczno-Prawnych) oraz w Wyższej Szkole Zarządzania i Nauk Społecznych w Tychach (kierował tam Katedrą Administracji). Specjalizuje się w naukach historycznych (w tym historii państwa i prawa polskiego).
6,3/10średnia ocena książek autora
27 przeczytało książki autora
20 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Rosja i ZSRR. Krótka historia imperium bezprawia
Adam Lityński
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2023
MIEDZY "BIAŁYM" A "CZERWONYM" IMPERIUM. RZECZ O NARODACH W ROSJI 1917-1922
Adam Lityński
6,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2019
Prawo Rosji i ZSRR 1917 - 1991 czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs
Adam Lityński
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2018
Prawo Rosji i ZSRR 1917 - 1991 czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs. Wydanie 3
Adam Lityński
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 1 opinia
2018
Prawo Rosji i ZSRR 1917-1991 czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs
Adam Lityński
7,0 z 3 ocen
16 czytelników 1 opinia
2010
Najnowsze opinie o książkach autora
Proces karny Insurekcji 1794 Adam Lityński ![Proces karny Insurekcji 1794](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/5095000/5095272/1114597-352x500.jpg)
8,0
![Proces karny Insurekcji 1794](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/5095000/5095272/1114597-352x500.jpg)
Adam Lityński to jeden z najwybitniejszych nestorów historyków prawa w Polsce. W pierwszym okresie swej kariery naukowej zajmował się epoką I Rzeczypospolitej, a szczególnie upodobał sobie tematykę przestępstw politycznych oraz kryminalnych tamtych czasów. Owocem jego trudów jest m.in. dzieło "Proces karny Insurekcji 1794". Praca to stricte naukowa, omawiająca jedno z najważniejszych zagadnień Powstania Kościuszkowskiego, jeśli chodzi o kwestie tzw. cywilne. Stanowi ona uszczegółowienie ogólnie pojętej materii karnej oraz instytucji, które miały zajmować się wykrywaniem, ściganiem i osądzaniem przestępstw.
Już w pracy W. Bartla - "Ustrój władz cywilnych powstania kościuszkowskiego" możemy odnaleźć wiele ciekawego materiału w tym zakresie, aczkolwiek książka ta traktuje o całokształcie ówczesnych władz cywilnych, a tym samym nie skupia się tylko i wyłącznie na sprawach karnych. Proces karny rewolucji 1794 r. wiąże się ściśle z bardzo ważną sprawą rozliczenia nieprawości targowiczan i grodzieńszczan, czyli ludzi, którzy zadali gwałt Konstytucji 3 Maja i zaprzedali się mocarstwom rozbiorczym. Dlatego też jednym z najistotniejszych organów Rady Zastępczej Tymczasowej a później Rady Najwyższej Narodowej była Deputacja Indagacyjna. Spełniała ona funkcje dzisiejszej prokuratury, a przygotowanie przez nią oskarżenia było poprzedzone czynnościami śledczymi, we współudziale z innymi agendami administracji powstańczego państwa. Lityński, skupiając się na tzw. normach formalnych (które uzupełniają normy materialne),ujawnia zawiłości procesu karnego na poszczególnych etapach jego przebiegu. Omawia postępowanie przygotowawcze, następnie procedurę przed sądem, a na koniec kwestię egzekucji wyroków karnych. Pomiędzy poszczególnymi częściami pracy porównuje ustawodawstwo i dokonania rewolucji polskiej i francuskiej, wyciąga z tego kapitalne wnioski, będące jedną z najlepszych paralel obu tych doniosłych wydarzeń, z jakimi miałem przyjemność się zetknąć.
Książka Adama Lityńskiego nie jest oczywiście literaturą zakrojoną na szerokiego odbiorcę. Świadczy o tym jej przedmiot, język, forma i styl. Niemniej jednak dla osób trochę bardziej niż przeciętnie zainteresowanych epoką kościuszkowską (a szczególnie tych studentów prawa I roku, którzy na Historii ustroju i prawa Polski robią coś ponad ziewanie i zaglądanie co chwilę na zegarek, z myślą o jak najszybszym zakończeniu swych mąk),może okazać się znakomitym uzupełnieniem wiadomości o 1794 roku.
Prawo Rosji i ZSRR 1917 - 1991 czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs. Wydanie 3 Adam Lityński ![Prawo Rosji i ZSRR 1917 - 1991 czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs. Wydanie 3](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4834000/4834688/643293-352x500.jpg)
5,0
![Prawo Rosji i ZSRR 1917 - 1991 czyli historia wszechzwiązkowego komunistycznego prawa (bolszewików). Krótki kurs. Wydanie 3](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4834000/4834688/643293-352x500.jpg)
Praca Prof. Lityńskiego jest dobrym, akademickim skryptem dotyczącym systemu prawa i administracji państwowej ZSRR. Analiza organów władzy oraz analiza pierwszych trzech radzieckich konstytucji jest wyczerpująca i stanowi dobry punkt wyjściowy do dalszych badań. Podobnie rzecz ma się w przypadku analizy sądownictwa.
Praca ta jednak ma istotne wady. Podkreślić tu należy, że autor często wykracza znacznie poza tematyczny obszar swojego studium. Liczne subiektywne komentarze dotyczące ustroju ZSRR oraz działalności organów radzieckich ukazują, że Prof. Lityński nie kierował się w swoich badaniach obiektywizmem, lecz politycznymi przekonaniami. Widoczne jest to w szczególności na przykładzie wykorzystywania archiwalnych dokumentów. W przypadku analizy tekstów ustaw zasadniczych lub aktów prawnych, autor cytuje ich bardzo dużo, (co jest oczywiście zjawiskiem bardzo pożądanym). Kiedy wysuwa on jednak oskarżenia, lub autorytatywnie przypisuje pewne działania kierownictwu radzieckiemu, zazwyczaj podaje w źródle opracowania, których obiektywizm został w sowietologii już dawno podważony, gdyż nie miały one oparcia w rzeczywistym materiale archiwalnym (szczególnie prace R. Conquesta lub polityczne pisma N.Chruszczowa). W przypisach- notkach biograficznych autor niekiedy puszcza wodze fantazji przypisując niektórym postaciom działania, które nie mają oparcia w żadnych ze znanych w historiografii ZSRR źródłach (w większości także żadnych źródeł w tym przypadku nie podaje).
Książka ta wpisuje się całkowicie w znany w sowietologii nurt totalitarny. Za wszelką cenę autor próbuje na jej kartach "obnażyć" zbrodniczy charakter radzieckiego reżimu, wielka szkoda, że kosztem merytorycznej i obiektywnej publicystyki.
Co znamienne, Prof. Lityński zajadle krytykuje prace Prof. Fitzpatrick oraz naukową działalność rewizjonistów, zarzucając im, że nie są wystarczająco krytyczni wobec ZSRR. Nasuwa to wszystko jedno pytanie: czy celem nauki jest dotarcie do prawdy, czy może jednak dochowanie wierności ideologicznej poprawność, którą przecież tak bardzo brzydzi się Pan Profesor Adam Lityński.