Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka jest moim zdaniem publicystyczną formą przedstawienia alkoholizmu jako problemu społecznego. Nie jest tak osobista, pełna emocji i wewnętrznych sprzeczności jak "Rechab". Czytając tę książkę przekonałam się, że sam alkoholizm jest ciągłą wewnętrzną walką i zgadzam się z Panem Osiatyńskim brakiem pewnych umiejętności życiowych. "Z biegiem lat dochodzę jednak do wniosku, że alkoholizm jest czymś więcej niż chorobą i że o nim można także mówić w kategoriach grzechu. Ale ani pojęcie grzechu, ani koncepcja choroby nie oddają w pełni jego istoty. Doświadczenie uzależnienia i wyzdrowienia sugeruje, by raczej postrzegać alkoholizm w kategoriach braku pewnych ważnych umiejętności życiowych. Nie oznacza to, że każdy, kto nie ma takich umiejętności, musi się uzależnić. Ale każdy uzależniony umiejętności tych nie ma..."